Penisnijd

‘Waarom wil je geen kind?’ Tien jaar geleden werd mij deze vraag voor het eerst gesteld. Maar omdat een deel van mijn vriendenkring jonger is, is mijn keuze voor hen actueel. Dit keer word ik tijdens een kraambezoek op het matje geroepen: vanaf haar lichtblauwe wolk stelt mijn vriendin haar vraag. Tien jaar geleden had ik geen duidelijk beeld waarom ik niet wilde, maar dat is veranderd: ‘Ik heb penisnijd,’ antwoord ik. En het is nog waar ook.

Mannen leiden een jaloersmakend leven. Ze blijven meer van zichzelf, ook als er kinderen zijn. Ze zijn autonomer, kunnen vrijer over hun tijd beschikken. En nog belangrijker: een man kan zich monomaan op werk, wetenschap of hobby storten, niemand vindt dat gek. Maandenlang zit hij in het tuinhuis aan een boek te werken. Ik doe dat nu ook en vind dat een geweldig leven. Overigens gaat het me niet om het kind, maar om het bijbehorende moederschap. Zelfs als dat het beste is wat je kan overkomen, kies ik liever een andere weg. Maar dat zeg ik vandaag niet hardop, omdat de romanticus in mij graag pastelkleurige wolken in stand houdt.

Ondertussen doet mijn vriendin er alles aan om me alsnog aan het baren te krijgen. Wat dat betreft is er in tien jaar niets veranderd. (Wees daarop voorbereid als je geen moeder wilt worden: de omgeving zal alles in het werk stellen om je over te halen). Ze oppert dat man Muus voor de kinderen kan zorgen. Ik ben blij dat ik daar nooit in ben getrapt en heb bewijs dat het zo ook niet werkt. Om de haverklap staan Neef (10) en Nicht (7) met een koffer op de stoep van huize Kakelbont en melden dat ze hun hele leven blijven logeren. Het mag, omdat ik meer van hen houd dan van mezelf, maar prompt verander ik in hun reservemoeder en run het ministerie van Praktische Zaken. Hoewel dat ik een geëmancipeerde man heb, roepen ze mij als er iets is, en man Muus volgt hun voorbeeld: ‘Suus, ze kotst.’ Mijn eigen leven verkeert in de slaapstand totdat hun moeder ze terug wil.

Mijn vriendin geeft echter niet op. Ik besluit dat het vraag- en antwoordrondje over is door naar haar toilet te gaan. Achter me hoor ik vanaf de wolk: ‘Miss penisnijd, zittend plassen. Ik blijf poetsen met al die mannen in huis.’ Man, man, als ik ook nog staand kon pissen, zou mijn leven compleet zijn.