Onmogelijk om aan de bak te komen als vrijwilliger

Maatschappelijk betrokkenheid is een kreet die je tegenwoordig overal hoort. Bij veel vacatures wordt vermeld: ‘Maatschappelijke betrokkenheid is een pré’. Zelfs ‘maatschappelijk betrokken ondernemen’ bestaat. Nederland wordt overspoeld met vluchtelingen die huis en haard verlaten vanwege de slechte situatie in hun eigen land. Ik besluit me ook maar is aan die maatschappelijke betrokkenheid te wagen en iets te doen voor deze vluchtelingen. Direct bel ik het asielzoekerscentrum in mijn regio en bied mijn hulp aan. Deze stuurt mij door naar een andere organisatie vanwege het feit dat ik een juridische opleiding heb en deze organisatie zich ook met toelatingsprocedures bezighoudt. Ik krijg het hoofdkantoor aan de lijn en wordt weer doorgestuurd naar een kantoor in mijn regio. Dit blijkt weer een andere organisatie voor vluchtelingen te zijn. Mij wordt verzocht een e-mail te sturen. Hierin heb ik vermeld dat ik sta te popelen om aan de slag te gaan. Vervolgens kom ik een vacature tegen voor vrijwilligers bij een Welkom Winkel voor vluchtelingen. Op naar de volgende kans! Ze zoeken mensen die op zeer korte termijn aan de slag kunnen. Ook hier geef ik aan dat ik liever vandaag dan morgen aan de slag ga. Maar ik hoor niets van de organisaties. Ik besluit maar weer te bellen. Ik krijg een medewerker van de Welkom Winkel aan de lijn en vertel hoe graag ik iets wil doen. De medewerker vertelt mij dat er zoveel spullen zijn binnengekomen dat ze het niet kunnen verwerken. Maar mij wordt verzocht nogmaals een e-mail te sturen en mijn hulp aan te bieden. Deze zal dan terecht komen bij degene die de vrijwilligers coördineert. En daar gaat de zoveelste mail met mijn schreeuw om hulp. Is er nou echt niemand die mij kan helpen iets te doen voor vluchtelingen? Ik besluit de auto te pakken en naar het asielzoekerscentrum in mijn regio te rijden. Het regent pijpenstelen. Drijfnat kom ik binnen en bied nogmaals mijn hulp aan. Maar het asielzoekerscentrum heeft nu geen tijd om al de vrijwilligers te coördineren. Ik hoor over een aantal weken nog wel iets. Ik druip af en loop in de regen terug naar mijn auto. Ondanks de dringende vraag naar mensen hoor ik ook niets van de Welkom Winkel. Is de hulp dan toch niet zo dringend? Maatschappelijk betrokken zijn is blijkbaar onmogelijk. Ik ga toch maar is naar de sportwinkel een paar straten verderop om te vragen of zij nog personeel nodig hebben.