kantenmaaiers

De moesson van de afgelopen tijd heeft er voor gezorgd dat het gras in onze postzegeltuin de grond uit brult, maar helaas vooral aan de borders. We hebben al jaar en dag een kantenmaaier in de schuur staan die ik eigenlijk altijd links laat liggen. Het uitrollen, en vooral het weer oprollen van de bijbehorende kabel – zonder haspel – volgens de lokale verordeningen is meer werk dan het knippen van het gras met de keukenschaar. Toch lijkt het aantrekkelijk het ding er eens bij te pakken.

Met 1 druk op de knop vliegt het gras me om de oren en valt het apparaat mijn scheenbenen aan…dat gaat helemaal niet goed buur, denk ik. De EHBO kist wordt gehaald en daar zitten uiteraard alleen kinderpleisters in. Na ja dan maar twee panda’s in het oerwoud op mijn benen.
Gelukkig heb ik 3 exemplaren boven die dit klusje kunnen klaren. Twee die ik kan inhuren voor €1,00 per half uur en een krijg ik er gratis bij. Ik ga met mijn kopje koffie en mijn twee panda’s op schoot op het terras zitten en kijk hoe deze machines hun werk doen. Het verschil in kwaliteiten is binnen enkele seconden zichtbaar.

We hebben 1 turbo exemplaar (bordermanager 2006) waar je moet uitkijken dat je niet tussen de knippende scharen terecht komt. Het apparaat geeft bovendien tijdens het werk allerlei ongevraagde instructies en tips. Het resultaat in de border is echter nauwelijks zichtbaar.
Het tweede apparaat is de slowmotion 2007 die met uiterste precieze ieder grassprietje eerst aandacht en liefde geeft zodat er begrip ontstaat waarom het beter is dat het korter gemaakt wordt. Het resultaat: een overgelukkige en nette border, maar een diepe tast in de buidel.
Het derde, gratis apparaat, wildwest 2012 is vooral een ongeleid projectiel dat het gras met wortel en al uit de border haalt. Het resultaat is een border die past bij de rest van het grasveld.

Een half uur later zet de bordermanager de wildwest succesvol in om zijn stuk af te maken waarna deze laatste zich vergist in de border die hem was toegewezen waardoor de reeds gelukkige grassprieten bruut uit hun Nirvana getrokken worden. Binnen enkele seconden en een explosie van lawaai liggen er twee scharen op het grasveld en zit enkel nog het gratis apparaat in het modderveld gaatjes te prikken – waarschijnlijk om de grassprieten opnieuw te planten. Heerlijk…weekeinde …. Ik ga de panda’s maar eens van hun leefomgeving bevrijden.