Illustere reiziger

Je kijkt naar dezelfde ondergaande zon, maar bij jou spelen zijn gouden stralen met besneeuwde bergruggen, azuurblauwe zeeën en glooiende zandduinen. Je eet Chinees en Indisch maar niet van de afhaaltoko om de hoek. Je bent onder de mensen maar niemand heeft dezelfde nationaliteit. Jouw vocabulaire bestaat uit tot de verbeelding sprekende woorden; ze zijn het snoepgoed van de dromer. Guadalajara, Kuala Lumpur, Honolulu, Tel Aviv, Addis Ababa, Veracruz, allemaal worden ze met liefde door mij opgezogen.

Je bent de vertegenwoordiger van het voor mij nog onbekende avontuur. In het ene bouw je een vlot, waarmee je maanden lang de golven van de Stille Oceaan trotseert, en in het andere stap je in een illustere trein naar het Verre Oosten. Je vertelt me over het leven op de weg, in het Amerika van de jaren 50. In de jaren 90 neem je me mee in jouw kano, peddelend van eiland naar eiland in de Pacific. Tijdens je reizen ontmoet je kannibalen, talibanstrijders, hippies en monniken, Je rookt hasjiesj, ruikt een doerian, eet haggis en drinkt teveel wodka.

Jouw verhalen, ze strelen mijn gedachten en kneden ze om tot dromen. Dromen die er telkens weer voor zorgen dat mijn hart sneller gaat kloppen. In jouw verhalen zit hoop verborgen. De wereld is niet alleen maar bommen op Syrië of schulden in Griekenland. Het is ook kijken naar de ondergaande zon in een hangmat op een Thais eiland of een glas Pinot noir tijdens een bezoek aan een Franse wijngaard. Het is de hoop dat een ontsnapping mogelijk is. Voor even, ook al is het alleen maar in mijn hoofd, is er niets mooiers dan de reis, een aaneenschakeling van ontdekkingen en avonturen.

Toen ik jou uiteindelijk durfde te volgen naar de uithoeken van de wereld, veranderde die voor mij voorgoed. Je leerde me hoe belangrijk het was om die eerste stap te zetten, ook al voelde het nog zo oncomfortabel. Je verzekerde me dat het goed kwam, dat vrijheid en vreugde het zouden winnen van angst en stress.

De transitie tussen droom en werkelijkheid, vond plaats op het moment dat ik door een vliegmachine naar de wolken werd getransporteerd. Een paar uur later zette ik mijn eerste stappen op onbekend terrein. Nog even was ik in de war. Was mijn droom werkelijkheid geworden of was de werkelijkheid veranderd in een droom.