Ik wil bij je zijn.
Er was een tijd dat ik je niet kende. Het was een tijd waarin ik wist dat horoscopen onzin waren.
Toen kwam de tijd dat ik je leerde kennen. De tijd waarin je ongezien onder mijn huid kroop. Zonder dat ik er enig idee van had. Als een warme deken. Als een gloed die zich door mijn lichaam heen verspreidde.
Terloops vertelde je me dat je de Metro elke dag las, van lezerscolumn tot horoscoop. Ik vertelde je dat ik horoscopen en lezerscolumns onzin vind en deed mijn best evenzo terloops te klinken als jij.
Enkele dagen later betrapte ik mezelf erop dat ik zowel de lezerscolumn als jouw horoscoop wou lezen. Niet voor de inhoud, maar omdat ik wist dat jij dezelfde woorden lezen zou of al gelezen had. Ik wou lezen wat jij las: ik wou bij je zijn.
Toen werd me duidelijk waar jij je genesteld had. Onder mijn huid. Als een warme deken. Als een gloed die zich door mijn hele lichaam had verspreid.
Je horoscoop lezen werd al gauw een kostbaar moment van de dag. Het kon over huisdieren, werkdruk, gezonde voeding of familie gaan, het deed er niet toe. Ik haalde er hoe dan ook uit hoe wij samen hoorden te zijn, hoe mooi je bent, hoe mooi we samen zouden zijn. Soms las ik ook de horoscoop die na je eigen horoscoop het dichtste bij je verjaardag lag. En ook in mijn eigen horoscoop vond ik je. Vond ik ons. Ik vond je overal: ik wou bij je zijn.
En nu, nu blijk jij niet wie ik dacht dat je was. Je hebt me hard uitgelachen. Pijn gedaan. En toch kruip je nog steeds rond onder mijn huid. Als een virus. Als een warme deken die me zowel kou als warmte geeft. Als een gloed die zich door mijn hele lichaam verspreid heeft. Als koorts.
Vanochtend heb ik, nadat ik je horoscoop las, besloten je horoscoop nooit meer te lezen. En nu, enkele uren later, bevind ik me in deze lezerscolumn. Omdat ik weet dat je die leest. Omdat ik dan even bij je kan zijn.
De zogenaamde echte realiteit waarin jij me pijn deed en me ijskoud uitgelachen hebt wint het nog steeds niet van de realiteit onder mijn huid, de realiteit van die onzinnige horoscopen, de zogenaamde niet realistische realiteit. Realistisch of niet: ik wil bij je zijn.