Het is oorlog, in chocoladeland

De zwarte pieten discussie, daar waag ik me niet aan. Nee, elk woord daaraan besteed is een woord te veel. Oh-, nu doe ik het toch: tweeëndertig woorden armer, een ergernis rijker.

Maar deze kleurrijke discussie, samengaand met de opkomst van de pepernoten, marsepein en chocoladeletters in de supermarkt – weer een ander onderwerp, doet bij mij wel een ander kleur dilemma opkomen dat ik na tijden piekeren nog altijd niet kan laten rusten.
Ik ben erdoor van slag geweest, heb miskopen ervan gedaan, geld ervoor over de balk gesmeten en buikpijn van gekregen. En dat allemaal om de wikkel van een chocoladereep.

Vroeger, toen we nog leefden in een wereld waarin we zelf moesten bedenken wat de pot schafte en daar geen “Hello Fresh”, “Hallo Matthijs” en “Goedenavond Marley” boxen voor bestonden, was chocolade kopen namelijk nog een simpel karwei. Een kind wat nog niet in staat is om de was te doen, kon wel al chocolade kopen. Zolang het kind in kwestie bekend was met de kleuren blauw, rood en geel.

De drie primaire kleuren, door menging in staat om het grootste mogelijke kleurengamma ooit te creëren. Van grasgroen tot sinaasappeloranje, van Ferrari-rood tot chocoladebruin. Twee van die kleuren, vormen de basis in chocoladeland.
In de wereld die ik leerde kennen, was rood gelijk aan puur en was blauw gelijk aan melk. Maar in de huidige wereld, is deze logica volledig onlogisch geworden. Het is niet alleen Fairtrade company Tony’s Chocolonely’s die hier de eigenwijze kop op steekt. Nee, ook het 125-jaar oude chocolade bedrijf Verkade gooit alle marketing logica bruut over boord.

Het is blauw tegen rood en een gevecht om de binnenkant. Sinds wanneer is de blauwe wikkel verrijkt met een pure reep? Wat is er gebeurd met de pure inhoud van het in rood verwikkelde cacoalekkernij? Hoelang kunnen we nog vertrouwen op de kleur van het pak hagelslag? Tot wanneer kunnen we, afgaande op de verpakking, zorgeloos chocoladeletters kopen? Hoelang nog voor deze gekte doorslaat in de paaseitjes en elk ovaal een verrassing zal zijn?

Ik vraag mij af, waarom. Waarom deze oorlog? Is het een poging om de ouderen aan de leesbril te krijgen? Was de marketingdirector kleurenblind? Was de cartridge leeg?

Om misverstanden te voorkomen stuur ik wel iemand op pad voor de tot nu toe ongedeerde groen gewikkelde chocolade. Tot dusver, is dat altijd nog melk met hazelnoot geweest. Pfieuw.