Handschrift vs typen

Lieve oma Bep,
Toen ik uw brief in mijn huis ontvang liet ik iedereen de voorkant van de envelop zien en vroeg ik of ze wisten van wie de brief was. Allemaal, ook de Nicaraguaanse, Portugese, Italiaanse en Duitse wisten meteen dat het kaartje van mijn oma moet zijn. Dat is het leuke van handschrift, en over de hele wereld kan uw handschrift dus als een typisch handschrift uit de jaren 30/40 worden herkend (ook wel het oma-handschrift). Het is een mooi cursief handschrift met grote lussen. Dat is een van de nadelen van opgroeien in mijn generatie en de generaties die snel volgen, ik zie geen handschriften meer. De handschriften van vrienden die ik na het begin van de middelbare school heb gemaakt, zou ik niet kunnen beschrijven noch herkennen. Ik zie ze elke dag op de studie, maar alleen hun schrijfstijl via de sms kan ik bekend mee raken. Dat is ergens wel een gemis. Wist u dat er hele studies zijn die proberen handschrift te linken aan karaktereigenschappen, gewoontes en andere psychologische fenomenen? Zo zijn bijvoorbeeld mensen die heel groot schrijven vaak ook bijzonder aanwezige mensen, en zo hechten mensen die grote ruimtes laten tussen de worden vaak heel erg aan hun vrijheid. Vast niet alles wat uit deze studies komt bezit een kern van waarheid, want waar men verbanden zoekt kun je die ook vinden. Daar mag je natuurlijk nog niet meteen een oorzaak gevolg relatie uit trekken. Toch heb ik het gevoel dat ik mijn vrienden weer een beetje beter heb leren kennen nadat ik hun handschrift heb gezien. Dat voelt als een klein kijkje in hun dynamische leven. Had opa Dolf eigenlijk ook het typische onleesbare doktershandschrift?
En dan zijn er ook nog mensen die met hun linkerhand schrijven, maar dat is weer een heel ander verhaal. Vroeger, in het oma-tijdperk, mocht je niet met je linkerhand schrijven. Linkshandig zijn wordt geassocieerd in de Bijbel met de duivel.
Ik houd van alle handschriften, groot of klein, hellend naar rechts of links of hanenpoten of krullen. Maar natuurlijk het meest van het oma-handschrift.