Geluksbrenger

Tussen al het vluchtelingen tumult door, vertelt een verpleeghuisbewoonster dat ze soms haar ontlasting maar weer terugdrukt, omdat de lieve verpleegsters niet genoeg tijd voor haar hebben. De tranen staan in haar ogen. Klein leed tussen grote menselijke drama’s. Ik vind het even net zo erg.

Het beeld schakelt over en daar ben je weer. Een arme ziel op weg naar een beter leven, wellicht in Nederland. Ik vraag me af of je iets weet over deze bestemming. Je komt naar een zompig en zuur land waar ouderen eenzaam wegkwijnen, waar het voetbal niet om aan te gluren is, waar mensen ruzie maken over een kinderfeest en waar straks iedereen structureel wordt afgeluisterd. In dat land neem je plaats op de derde rang, want de tweede is al bezet. Sommige inwoners vinden dat je niet welkom bent, want je draagt volgens hen alleen maar bij aan alle ellende. Ze zien je als een luis in de pels en noemen je een gelukszoeker.

Neem het ze niet kwalijk beste vluchteling. Hoewel hun situatie niet met die van jou te vergelijken valt, is het wel zo dat hun eigen vaatje geluk al jaren wordt leeg getapt door politici, bedrijven en instellingen die het contact met de realiteit en de samenleving volledig kwijt zijn. Onze pessimisten verdrinken daarom in een halfleeg glas en jij bent een extra steen aan hun been.

Maar beste vluchteling, laat je niet gek maken. Je bent geen steen maar een mens. Een mens die niet alleen zijn problemen meeneemt, maar ook zijn kennis en werkervaring.

Grijp je kans en schaam je er nooit voor dat je geluk zoekt. Dat doen we allemaal. En als jij en je familie het vinden, dan hebben jullie de mogelijkheid om anderen levens positief te beïnvloeden. Wellicht schuilt er in jouw dochter een gedreven kinderarts en in jouw zoon een heldhaftige brandweerman. Wellicht ben jij wel bereid om af en toe een praatje te maken met onze opa’s en oma’s, en misschien vind je het zelfs niet erg om zo nu en dan wat billen af te vegen.

Maak je niet druk. Dat is geen baan inpikken. Dat heet de shit oplossen van mensen die schijt hebben aan anderen, maar die het vaak wel nodig vinden om over van alles en iedereen te zeiken.