Geen blind vertrouwen in Danny

Onder Danny Blind speelt Oranje fantasieloos, tempoloos, bewegingsloos, machteloos, kortom: hopeloos. Wat mij vooral tegenvalt aan de bondscoach, is dat hij de heilloze speelstijl van Hiddink schaamteloos kopieert. Hij voegt er werkelijk niets aan toe.

Blind wil het Nederlands Elftal laten spelen volgens de Hollandse School. Maar ik wil meer. Ik wil dat Oranje speelt volgens de Hollandse Hogeschool. En dat is wat anders. Met een volkomen misplaatst arrogant gezicht verklaarde Blind bij zijn aantreden dat hij het 4-3-3 systeem wilde hanteren. Een volstrekt achterhaald systeem. Dit systeem is met een 4-4-2 systeem simpel te bestrijden. Dat blijkt al jaren. De bondscoach wil ook dat de buitenspelers het veld breed houden en dus constant langs het lijntje rennen. Dan ontstaat – bijvoorbeeld – het volgende probleem. Zodra Memphis aan de bal komt, wordt hij ingesloten door twee middenvelders die rugdekking krijgen van de rechtsback. Doordat hij aan de lijn vastgeplakt staat, kunnen de linkshalf of linksback hem niet langs de lijn passeren om een middenvelder of rechtsback van de tegenstander bij Memphis weg te lokken. Zo ontstaat er geen beweging aan de linkerflank. Dat zou je kunnen oplossen door de linkshalf of de linksback te laten knijpen om zodoende minstens een speler bij Memphis weg te trekken. Dan krijgt Memphis meer ruimte om zijn actie te maken. Zodra Memphis dan naar binnen trekt, moet de linksback of linkshalf de linksbuitenpositie overnemen om het veld breed te houden en de rechtsback van de tegenpartij aan zich te binden.

Louis van Gaal zou waarschijnlijk gewoon doorgegaan zijn met zijn 5-3-2 systeem, met veel inschuivende spelers, die het middenveldspel van de tegenstander constant ontregelden en andere tactische vondsten. Een plooibaar en succesvol systeem, waarin ook het exceptionele talent van Robben tot volle wasdom kwam. Hij speelde vaak in een vrije rol. Ik vind het ronduit teleurstellend dat Blind kennelijk niets kan verzinnen om het onbegrensde talent van Memphis op te laten bloeien. Zoals ik het ook teleurstellend – en vreemd – vind dat de spelers van Oranje het statische 4-3-3 systeem nog willen spelen, want vlak voor het WK van 2014 drongen ze er bij Van Gaal toch niet voor niets op aan om een ander systeem te bedenken?

Tot slot: Wesley Sneijder rent zich rot, toont een overdosis aan goede wil en speelt met passie, maar bedenkt geen oplossingen. Hij is geen tactisch genie. En Blind ook niet. Jammer!