De normale mens

Normaal. Door mijn vrienden word ik vaak als ‘normaal’ omschreven. Dit heeft mij aan het denken gezet. Wanneer is iemand normaal? Als je normale dingen doet? Maar wat zijn dan normale dingen? Blijkbaar is het normaal om een studie (Economie) te volgen, te voetballen, een bijbaan in de horeca te hebben, wat vrijwilligerswerk te doen en regelmatig een biertje te drinken met vrienden. En weet je wat? Ik ben bang dat ik ze gelijk moet geven. Dit klinkt inderdaad als een normaal leven, zoals tig anderen mannen van een jaar of 23 in Nederland of de Westerse wereld datzelfde leven volgen.

Wat als ik dit leven doorzet? Ik krijg een baan waar ik een aandeel probeer te hebben in het verdienen van zoveel mogelijk geld voor dat bedrijf, waarvan een bepaald deel op het eind van de maand vervolgens wordt gestort op mijn rekening. Het kleine beetje tijd dat ik dan nog overheb zal ik besteden aan vrouw en kinderen met de illusie dat ik dan af en toe nog een samenvatting van die spannende voetbalwedstrijd kan kijken. Ook vrij normaal.

Door deze gedachtegang voel ik de laatste maanden steeds meer druk om iets uitzonderlijks te moéten doen. Niet normaal te zijn dus. Normaal zijn heeft immers, volgens mij, een negatieve lading.
Maar wat zou ik moeten doen? Geen idee. De wereld verbeteren? Waar begin ik? Een eigen bedrijf starten? Geen geld, geen concept. Muziek maken? Een beetje doorsnee man speelt tegenwoordig gitaar. Misschien kan ik wel helemaal niet uit dit normale leven stappen en blijf ik voor altijd normaal.

Dit beeld wordt eigenlijk ook bevestigd door de media. Ik heb weinig programma´s op televisie gezien of artikelen gelezen waar aandacht wordt besteed aan ´de normale mens´. Logisch. Waar zou je het over moeten hebben met zo´n normaal persoon. Je kunt het dan niet hebben over dat ene boek dat net door hem of haar is uitgebracht of dat ene album dat net in de winkels ligt.
Misschien is het een idee om de wereld eens om te draaien (in de media). De normale mens luistert en kijkt niet naar de bijzondere mens, maar de bijzondere mens luistert en kijkt eens naar de normale mens. Best leerzaam, denk ik.
Ik heb dit eigenlijk nooit eerder met iemand gedeeld en bedacht me dit gisteren, voordat ik in slaap viel. Best abnormaal dat ik dit uitspreek. Dat dan weer wel.