De klikcultuur

Als kind heb ik nog geleerd dat je niet mag klikken. Vreemd genoeg wordt klikgedrag ineens juist sterk aangemoedigd door onze overheid. En dan niet zomaar openlijk iemand beschuldigen, iets waar je toch een zekere moed voor nodig hebt, neen, lekker anoniem. Lekker iedereen erbij lappen en zelf buiten schot blijven. Na de oorlog werden NSB’ers verraders genoemd en publiekelijk bespot en bespuugd. Nu wordt dit verraden juist gestimuleerd. Nog even en NSB’er is een eretitel!

Iets anders is het aan de kaak stellen van mistoestanden, fraude, etc. bij overheid en/of bedrijven. Dat is natuurlijk not done! Dan ben je ineens een klokkenluider en wordt het leven je knap zuur gemaakt. Vaak volgt ontslag en wordt de klokkenluider gedwongen jarenlang te procederen om zijn gelijk en een financiële compensatie te krijgen. Klokkenluiden gebeurt dan ook niet anoniem en de klokkenluider handelt vanuit zijn geweten. Kennelijk worden we daar ongemakkelijk van of zo. Volgens onze overheid is dit de samenleving die we met zijn allen graag willen. Zou het echt zo zijn ….?