Als je bukt zie je de kuilen niet!

46 ben ik vandaag geworden.
Ik moet zeggen dat ik er toch een klein beetje moeite mee heb, dat ouder worden.
Soms zou ik willen dat ik nog 18 was, maar dan wel met de levenservaring die ik nu op mijn 46e heb opgedaan.
Heel veel dingen zou ik dan anders hebben gedaan, maar aan de andere kant alles wat ik goed of fout heb gedaan heeft me wel gemaakt tot wie ik nu ben.
En niet om het één of ander, ik denk dat ik toch best wel te pruimen ben.
Ik ben bijvoorbeeld best aardig en meestal vriendelijk, niet altijd, maar dat is vaak de schuld van de ander, aan mij kan het toch nooit liggen.
Echt heel lelijk ben ik ook niet en dat ik nu op dit moment weer aan de dikke kant ben, daar wordt ‘as we speak’ aan gewerkt, dus over een paar maanden ben ik weer slank.
Helaas is er tegen cellulitis geen goed genoeg middeltje uitgevonden, dat is gewoon genetisch bepaald dus daar moet ik mijn hele leven mee om zien te gaan.
Nu heb ik ontdekt dat als je bukt je de kuilen in je billen niet ziet, dus als ik tegenwoordig merk dat er een hottie achter mij loopt, duik ik naar de grond om mijn veters te strikken, in de winkel buk ik ook altijd naar de laagste planken, wat ook weer handig is voor mijn portemonnee, want op de onderste plank staan de goedkoopste producten, sta ik in de rij bij de kassa, dan laat ik ‘per ongeluk’wat vallen. Mijn man ziet mij ook erg graag bukken, hij gaat echt niet gebukt onder mijn buk obsessie.
Helaas word je kont wel een centimeter of 5 breder door dat gebuk, dat in combinatie met toch al een flinke kont is ook niet echt heel sierlijk.
Tja, dan sta je wel voor een dillema, to buk, or not to buk that is the question.
Maar eigenlijk weet ik de oplossing al, want kom ik weer overeind na mijn gebuk, dan kraakt het aan alle kanten, ik grijp naar mijn rug en moet eerst een minuut in de rechtstaande positie staan voordat ik een stap kan verzetten, ik ben gewoon niet zo soepel meer, nooit geweest ook trouwens, dus geen gebuk meer voor mij, ik denk dat ik me nog eerder zo’n grijpertje aanschaf om dingen van de grond te pakken, dan hoef ik helemaal niet meer te bukken..
Je kan anders wel bezig blijven, als ik mijn armen omhoog hou, zitten mijn borsten ook een stuk hoger, maar om nou steeds met je handen in de lucht te staan, dat maakt het voor je mede mens ook zo ongemakkelijk, je ziet ze dan al denken, ‘zwaait ze nou naar mij?’, terwijl ze om zich heen kijken en toch heel voorzichtig een handje opsteken.
Als je niet lacht krijg je ook geen rimpels, maar daar wordt je ook zo’n saaie Piet van, ook geen optie dus.
Beauty is only skindeep en zo is het maar net.

Daarom denk ik dat ik maar gewoon zoals mezelf over straat ga, met mijn mooi-igheidjes en beauty-foutjes, grijze uitgroei af en toe en dan weer een dagje wallen, zo heb je ook nog eens wat variatie en heb ik eens een mooie dag, nou dan is dat mooi meegenomen en wordt die dag meteen uitgeroepen tot een selfiedag, daar moet je dan wel meteen gebruik van maken, want op je 46e komt dat niet zo vaak meer voor.