Toiletjuf

Ik heb een bijzondere band met toiletten. Het begon, denk ik, toen mijn zusje en ik elkaar onze perfect gedraaide drollen lieten zien. Hoe ik ooit een M heb kunnen leggen is me nog een raadsel. Later, toen ik ouder werd, ging ik openbare toiletten beoordelen. Ik toetste ze op een aantal kwaliteitskeurmerken en gaf ze een cijfer. In de stad kon ik precies aanwijzen waar toiletten waren, welke schoon waren en wanneer ze voor het laatst gereinigd waren. Mijn fascinatie voor wc’s was zo groot, dat we met de familie een keer bijna ons vliegtuig gemist hadden. Onze namen werden omgeroepen maar ik hoorde het niet, want ik deed mijn inspectie en op de toiletten hingen geen luidsprekers.

Na die vakantie regelde mijn moeder een baantje als toiletjuf voor me. Mijn bijbaantje werd mijn vaste baan. Tegenwoordig heb ik een heel eisenpakket. Naast handzeep moet er body lotion aanwezig zijn. Stoffen handdoeken, in plaats van papieren. Het liefste zonder van die handdrogers, daar knap ik ongelooflijk op af. Thuis droog je je handen toch ook niet met een föhn? Het schijnt milieubewuster te zijn. En dan installeren ze wel zo’n wc met een plas water erin, waardoor je eerst een halve rol wc-papier erin moet gooien zodat het water niet tegen de onderkant van je billen kletst als je er een drol in neer laat. Dat snap ik dan niet. Sinds kort heb ik een heel mooi werkplekje. Vier sterren hotel. Zelfs de stoel en het tafeltje waar ik aan zit zijn sjiek. Ik doe tegenwoordig ook mijn mooiste kleren naar werk aan. Ik kan er toch niet aftands bij zitten? De dagen vliegen voorbij. Heerlijk.

Gisteren had ik reünie van de middelbare school. Ronnie Snottie was accountant geworden. Dorian, die iedere dag door zijn moeder naar school werd gebracht, is plastisch chirurg. Zelfs Elana, die twee keer is blijven zitten, is nu directiesecretaresse. Dus toen iemand me vroeg wat ik deed, loog ik. Ik riep het eerste wat in me op kwam. Het gezeik en gezever dat ik vervolgens over me heen kreeg! Of ik even uit kon leggen waar mijn ‘collega’s’ in godsnaam mee bezig waren? Of we inderdaad allemaal zulke racisten waren? Of ik me niet schaamde voor de organisatie waar ik voor werkte? En zelfs vandaag op Facebook word ik er nog over lastig gevallen.

Politieagent zei ik. Had ik nou toch maar gezegd dat ik toiletjuf was.