Open brief

Onlangs liep ik nietsvermoedend door het vernieuwde Utrechtse Hoog Catharijne. Toegegeven, ik was ietwat gehaast en mijn werkdag was niet de beste geweest die je kunt doormaken, maar al met al was ik vrij neutraal gezind. Het was echter op het moment dat ik naar de vertrektijden op het grote scherm keek, dat mijn perifere gezichtsveld een signaal van paniek naar mijn hersenen zond. Ik draaide verschrikt mijn hoofd en jawel: daar stond u. Nietsvermoedend, kalm keuvelend met de dame naast u, in alle glorie in uw gloednieuwe felrode ANWB-jas.

Uw jas was zo rood dat onze nationale vlag bij vergelijking nog slechts een wit-blauwtje te noemen is. Uw jas was zo rood dat hij Marco Borsato wellicht geïnspireerd heeft tot zijn welbekende hit en aangekoppelde concertenreeks. Uw jas was zo rood dat ik verwachtte dat u me nonchalant een PvdA-flyer in de hand zou drukken. Uw jas was zo rood dat Bob Ross helemaal niet zo bang had hoeven zijn voor het gebruiken van Orient Red in lichtgroene landschappen. Uw jas was zo rood… awel. Wat ik wil zeggen mijnheer: uw jas was wel heel erg rood.

Gedeeltelijk is mijn heftige reactie niet eens uw schuld. Rood is de kleur van gevaar. Rood is een signaalkleur in verkeerslichten en seinen en alarmeert mensen. Rood is namelijk ook de kleur van bloed, voor mensen instinctief verbonden met gevaar. Rood, in variërende tinten, is de kleur van woede, van oorlogsgod Mars, van brand en prostitutie.

En waarschijnlijk bent u getrouwd. Waarschijnlijk zocht uw vrouw de jas uit. Waarschijnlijk heeft ze dezelfde, heeft u waarschijnlijk overeenkomstige fietsen en laat u waarschijnlijk na een jaar of 45 huwelijk het een en ander maar gewoon gebeuren. Dat begrijp ik. Dat is ook maatschappelijk gezien volkomen geaccepteerd en het valt zelfs niet buiten de verwachtingen dat het u door de natuur zelf is ingegeven. Ziet u? U kunt er misschien helemaal niets aan doen dat ik genoodzaakt ben u deze brief te schrijven.

Maar toch, beste gewaardeerde mijnheer met rode jas. De tint van úw rode jas was zo hel (ook rood), dat hij bijna licht gaf. Stoplichtrood. Sovjet-Unie-rood. Rode-lijst-rood. Prostitutierood. Mag ik u daarom in nagedachtenis en de woorden van eerdergenoemde Bob Ross een aanbeveling doen vanuit mijn rodelievende hart? ‘Be careful with bright red. It’s a gorgeous, gorgeous color, but it’s so strong.’