Losing Love

Losing Love

Daar zit je dan. In de trein weer naar huis, opgefokt.
Opgefokt, omdat ik de enige kans die ik had, heb verkloot.
Voilà, dat te hebben gezegd, begrijpt u waarom ik opgefokt ben.

Liefde, het is het meest prachtige iets op de wereld, maar gelijk ook het meest slopende. Als het natuurlijk slecht gaat.

Als het goed gaat, heb je niks meer nodig. “Alles is liefde.” Je leven gaat goed. Elke dag wordt je plezierig wakker, omdat je weet dat je liefde ook naast je ligt. Je hebt de beste tijd van je leven met haar en elke dag is bijzonder.
Alsof het de laatste dag van je leven is, geniet je elke dag. Alles is top.
Beter wil je het niet, want je hebt alles al. Late nachten worden vroege ochtenden en maaltijden eet je op random tijden. Omdat je toch geen vast schema nodig hebt.
Je eet wanneer jij en je liefde tijd hebben, naast alle leuke dingen die je doet.

En dan heb je de tegenslag. Als het slecht gaat. Dan voelt alles opeens naar de klote.
Je hebt het gevoel alsof je helemaal niks meer hebt.
Ze is weg. Ze wilt je niet meer spreken, door die ene kleine, klote fout die je maakte.
Terwijl communicatie het belangrijkste is, is dat element niet eens meer mogelijk in je relatie.
Ze neemt niet meer op, doet de deur niet open, en als die open gaat is het haar broertje die zegt dat je beter weg kunt gaan of het is de moeder die het betreurt wat er tussen jullie twee is gebeurd en laat je gelukkig naar binnenkomen.
Ik zie haar staan. “Wat doe je hier?” En dan begint het, het geschreeuw van haar, de boosheid komt naar boven. Ze staat volkomen sterk in d’r schoenen als ze naar mij schreeuwt. En dan plotseling, stopt het allemaal, het is stil, ze barst in tranen uit.
Ze kan het allemaal niet meer aan en heeft teveel pijn geleden om met mij te praten.
Ik probeer naar d’r toe te gaan, alleen probeert ze me ‘schattig’ te slaan met haar platte handen. Het lukt d’r niet, ik heb haar vast en omhels haar.

En dan, dan voel ik direct die pijn van haar door mijn lichaam stromen. Damn it, is ze zoveel aan het lijden omdat ik met m’n dronken kop een andere meid heb gezoend?!
Ik voel dat ze zoveel om me geeft. Eindelijk.
“Je mist iets pas, als je het niet meer hebt.”
Nu weet ik hoe dat is, nu weet ik dat ik mezelf niet moet weggooien voor een andere meid.

Want deze die ik nu heb, is niet ‘one in a million’, zij is de enige in het hele universum.
“Beter kun je niet krijgen Jey, dus houd haar vast en laat haar nooit los.” Zei mijn toekomstige schoonmoeder.