Kleingeld

Dominique Jeremias 3 aug 2015

Oh god, daar is ze weer. Maak geen oogcontact dit keer! Loop zo snel mogelijk door en.. Shit ik keek te laat weg, ze komt al aangelopen. “Mevrouw, heeft u 50 cent?” Ik loop haar snel voorbij. Ze vraagt het iedere keer. De eerste keer gaf ik haar 50 cent, de tweede keer ook. Maar daarna had ik het door, ze staat hier altijd. Soms voel ik me schuldig als ik doorloop, maar god mag weten wat ze met het geld doet. Mijn eerste gedachte hierover was negatief: "ze koopt er vast drank of drugs mee." Daar wil ik niet aan bijdragen.

Aan de andere kant van de straat heb je een man die elke dag viool speelt. Ik geef hem regelmatig kleingeld. Nu ik erover nadenk, ik heb ook geen flauw idee wat hij met dat geld doet. Hij speelt viool en in ruil daarvoor krijgt hij kleingeld van voorbijgangers. Hem geven we het wel, maar haar niet. Waarom? Omdat hij een instrument bespeelt? Maakt dat het goed? Hij vraagt niet direct om kleingeld, maar hij staat daar niet voor niets viool te spelen. Hij kan het wel erg goed zeg. Ik kan het niet laten. Na het zoeken van wat kleingeld in mijn tas, leg ik het in zijn mandje. Hij bedankt me en ik loop verder.

Drie, twee, één.. Ja, nu voel ik me helemaal schuldig tegenover die mevrouw. Soms denk ik, schaamt zij zich niet? Nee, natuurlijk niet! Daar is ze allang overheen. Ze probeert te overleven. Ik ken haar verhaal niet, ik weet niet waarom zij bedelt. En dat gaat me eigenlijk ook niks aan. Wat als ik later in de zelfde schoenen sta als haar? Je bent zo wanhopig en ziet geen andere keus dan bedelen. Wat zal die vrouw er ook moe van zijn. De meeste mensen lopen je voorbij, kijken je raar aan en maken nog net geen gemene opmerking. Gezichtsuitdrukkingen zeggen genoeg.

Tijdens het nadenken, loop ik terug. Ik tik de mevrouw aan op haar rug. Ik geef haar 50 cent en wens haar een fijne dag. Ze lacht vriendelijk en bedankt me. Ze loopt verder. Ik voel me beter. Wystan Hugh Auden zei: “We are all here on earth to help others; what on earth the others are here for I don’t know.” Terwijl ik me omdraai om verder te lopen kijk ik op mijn horloge. Shit, mijn trein gaat over 3 minuten. Dat wordt hollen!