Je schrijft zo maar een column, mag dat?

Een column schrijven, is dat nu wel zo makkelijk als het klinkt. In 400 woorden iets neerzetten wat mensen leuk vinden om te lezen. Sommige schrijvers zien het als een ideale manier om hun mening te uiten. Geijkte targets zijn politici, zeker onze premier of een minister. Specifieke gebeurtenissen zijn ook vaak een hype denk hierbij aan aanslagen, dreigende oorlogen of de jacht op bedreigde diersoorten. Iedereen heeft er wel een mening over en sommige schrijven er een column over. Wat is dan belangrijk voor het schrijven van een column? Soms lijkt het erop dat dit misbruikt wordt om ongezouten iets aan te geven. Lekker tegen alles en nog wat aankakken en iedereen lekker afzeiken. Gelukkig is het gebruik van schuttingtaal en 3-letter woorden waarvan de middelste vaak een U is, not done en zie ik dat niet zo vaak. Maar dat is het voor mij niet. Het is ook wel eens een soort van carte blanche om iets uiten over religieuze issues of ras-gerelateerde discussies. Zeker als men zelf dezelfde God / Goden aanbidt of tot hetzelfde ras behoort. Dat kan ik tot op bepaalde hoogte nog wel waarderen. Ongeacht onze afkomst en ongeacht hoe we bidden, we zijn in eerste instantie mensen met alle plussen en minnen van dien. Niemand is in de basis meer of minder dan de andere! Wat ik ook grappig vind is zelfspot. Een gezonde dosis zelfspot, vooral als het er wat dikjes wordt aangetoond. Bijvoorbeeld huismoeders die schrijven dat zij zich de hele dag als een duizendpoot moeten gedragen en zich door allerlei bochten moeten zien te manoeuvreren om het gezin draaiende te houden. In columns als deze staan vaak veel superlatieven en komische metaforen. Deze maken het voor mij altijd wel leuk om een column te lezen. Want de fun-factor is voor mij belangrijk, het moet niet te saai zijn om het te willen lezen. Of me dat in deze column gelukt is? Ik vind van wel maar wat jullie er van denken kan ik niet inschatten. Het laatste puntje is toch wel de allerbelangrijkste: de boodschap! Je moet wel iets te vertellen hebben. Maar blijf wel respectvol. Als men goed luistert en rondkijkt zijn er topics genoeg om over te schrijven. Dat is leuk! Bedenk wel dat het in 99% van alle gevallen direct of indirect om mensen gaat. En of men deze mensen nu zelf kent of niet, het zijn mensen met alle plussen en minnen van dien. Als we iedereen met respect behandelen beperken we wellicht al wat ellende en dat zou al mooi zijn. Maar is puur mijn invulling. Veel plezer! Moge de leukste column gelezen worden!