Het D-woord

"Weten jouw vriendinnen dat we aan het daten zijn?" Twee donkere ogen kijken me vriendelijk aan. Een onbestemd gevoel bekruipt me, mijn nekharen kriebelen en staan vervolgens recht overeind, een donderslag bij heldere hemel. Hij noemde het D-woord! Ik weet niet wat het is, maar van het woord "date" word ik kriebelig. Dat ene woord, het drukt meteen een stempel op de avond. Ik glimlach, knik nee en sla mijn ogen neer, pulk wat aan het etiket van het flesje La Chouffe dat voor me staat. Ineens veranderde het in mijn ogen ongedwongen "drankjes doen" in een date! Help! Wat nu?! Wil hij nu meteen weten wat ik van hem vind? Zit mijn haar wel goed? Shit, had ik nu maar wel dat jurkje aangetrokken! Moet ik nu ook met hem zoenen straks, buiten? Dit soort gedachten schieten door mijn hoofd.

Pijlsnel stop ik deze gedachten weg, hij kan ook niet weten dat de paniek toeslaat bij het woord "daten". Natuurlijk, ik kom niet uit een ei en weet ook wel dat drankjes doen met een jongen die je nog maar net kent in feite een date is. Al helemaal wanneer je deze een paar dagen geleden van Tinder hebt geplukt. Ik geef het beestje gewoon graag een andere naam, net wat minder beladen, wat luchtiger, gewoon voor mezelf. Zodat ik niet hoef te stressen over wat ik aan doe die avond, een sexy jurkje of gewoon mijn spijkerbroek, wit shirt met opdruk en colbert. In het geval van drankjes doen kies ik gewoon voor optie 2, quasi-nonchalant, voorzien van stunning heels. Gewoon drankjes doen dus. Zodat ik niet bang hoef te zijn dat er geen gespreksstof is.

Want eenmaal thuis komt het volgende dilemma, moet ik hem vanavond appen dat het gezellig was of niet? Bij mijn ‘gewone’ vrienden doe ik dat toch ook? Geen date dus, zodat ik hem rustig kan appen dat het inderdaad leuk was.

En achteraf bedenk ik me: drankjes doen of date, het is maar hoe je het noemt! Vriendelijke jongen, ik wil best nog een keer met je op date of wil je drankjes doen met mij?