Doorzettingsvermogen?!

Op 1 augustus 2013 besloot ik om te stoppen met roken. Nu, twee jaar later ben ik nog steeds rookvrij! Heerlijk om niet meer in de ban te zijn van werkende aanstekers, genoeg sigaretten in mijn pakje en vooral geld. Om het niet-roken kracht bij te zetten, ben ik gaan hardlopen. Drie keer per week. Ondertussen heb ik verschillende wedstrijden gerend en hele mooie tijden behaalt. Ergens moest ik bij mijzelf weten dat ik het kon, en heb ik dit waargemaakt.
Zo dacht ik dit ook bij de Nijmeegse vierdaagse. Afgelopen zomer heb ik deze gelopen, 40 km buffelen. Wat een hell was dat. Ik heb wel een goede voorbereiding gehad maar oh oh wat een geslenterd. Vooral die dijk vond ik erg zwaar.Nu is wandelen niet mijn grootste hobby, omdat ik het veel te langzaam vind gaan… maar ik heb het toch mooi gedaan! Toen ik bijna bij de finish kwam, zag ik mijn vriend en viel ik hem huilend in de armen. Ik zat er helemaal doorheen. Het voelde alsof mijn kleine tenen waren bewerkt met een vijzel tot een babypapje. Vervolgens werd mij de vraag gesteld of ik hem volgend jaar weer wilde lopen. Dit antwoord werd een volmondig “Nee!”. Nu, nadat mijn voeten weer geheeld zijn, en ik met meer positieve dan negatieve gedachtes terugdenk aan de Nijmeegse Vierdaagse, begint het toch te kriebelen… Maar dan de 50 km? En ik heb de tip gekregen om van die lelijke sandalen met sokken aan te trekken, zodat er minder wrijving is.
Ik vind het fijn om mijzelf te verbazen, vooral bij mijn sportprestaties. Dus uit die comfortzone en kijk waar het schip strand! Mijn tip aan iedereen is: Verbaas jezelf.

Je weet dat je alles kan bereiken waar je je zinnen op zet.

Liefs,

Je doorzettingsvermogen.