Dan maar taart
‘Kom je vanavond? Ik heb nog pizza voor je, donör met extra vlees. Rond 22:00, dan is Richard wel weg. X.’
Terwijl ik het sms’je lees krijg ik al een stijve. Ik vind het namelijk geil wanneer vrouwen leestekens, hoofdletters en interpunctie gebruiken in moderne communicatie. Het werkt als een soort vruchtbaarheidsindicator denk ik. Iets in de zin van; als ze daar nu de moeite voor neemt heeft ze vast wel het geduld om mijn kutkinderen later op te voeden.
Begrijp me niet verkeerd trouwens ik was geenszins van plan kinderen met haar te maken, laat staan op te voeden. Richard was haar vriend namelijk en de reden dat ze mij anno 2015 nog een sms stuurt is omdat ik in haar telefoon sta opgeslagen als Dirk, haar vader. Dit was praktisch omdat haar vader geen smartphone had en zij haar vader haatte. Hierdoor had ze een legitieme reden om niet op te nemen als ik belde waar haar vriend bij was. Die dekmantel had ze vanmiddag verzonnen toen we elkaar spraken via Facebook. Ze was vandaag jarig en ze vroeg zich af waarom ik haar nog niet gefeliciteerd had. Eerlijk gezegd negeerde ik haar expres omdat ik 90% van alle sociale conventies haat, zoals ‘hey-alles-goed-ja-met-jou’ gesprekken en het feliciteren van mensen omdat Facebook dat zegt. Maargoed ze was wel m’n ex-vriendin en ergens booste het wel m’n ego dat ze ondanks haar relatie contact met mij zocht. Die avond ben ik rond half twaalf voor haar deur. Ze doet vrolijk open, ze had er al op gerekend dat ik laat zou komen. Ze loopt weg, maar ik pak haar arm en ik grijp haar bij haar billen. Ze giechelt; ‘wat doe je stouterik?’. Ik lach terug, terwijl ik de alcohol ruik in haar adem. Er liggen confetti-resten op de grond en nog een 1/8 deel taart op het keuken-aanrecht. ‘Moet je? Je houdt van appeltaart toch?’ ‘Nee geef maar pizza, je had pizza toch?’ ‘Ja sorry Richard heeft het meegenomen, hij zou het morgen vroeg mee naar werk meenemen om op te warmen’ ‘Ow geef maar taart dan. Krijg ik nog wel seks? Of ben ik daar ook te laat voor?’ ‘Jezus wat ben je weer lekker cynisch, als je me niet wilt zien kan je weer weggaan hoor’. Ik pak het stuk taart van het aanrecht en trek de deur achter me dicht. ‘Klootzak!’ Schreeuwt ze. ‘Ga maar weer naar je andere wijven toe, daar ben je goed in!’
– Heist