Alleen

Ze kussen elkaar, alsof ze niet genoeg liefde aan elkaar kunnen bewijzen.
Alsof de aanraking een elektrische stoot geeft.
Alsof alles al gezegd is en hun lippen via geheime taal de rest verteld.

Alsof ze niet zonder elkaar kunnen en onder het zoenen door bewegen hun lippen
en zeggen ze deze woorden zachtjes naar mekaar. ‘Ik kan niet zonder je.’

Ze omhelzen mekaar en sluiten de ogen af voor de buitenwereld.
Alsof ze alles hebben wat ze verlangen. Alsof de tijd voor hun stil staat,
en ik kijk mee en wordt eventjes met hun tijdmachine mee gedraafd
en ik kijk naar hun stil moment.

Ze kijken in elkaar ogen en lachen.
Ze staan voor elkaar en toch zoeken ze in elkaars ogen.
En blij kijken ze omdat het steeds lijkt alsof ze mekaar opnieuw hebben gevonden.
Hun ogen worden groter alsof blijdschap zelf er aan zit te trekken.
En zij begint nog is van blijdschap te huilen.

Op zulke moment verdoem ik de liefde.