Staartjes

Het is voor mij moeilijk om mijn kinderen los te laten en hun zelfstandigheid te stimuleren. Als het aan mij had gelegen, had ik iedere morgen nog het brood gesmeerd van mijn kinderen die al 16 en bijna 12 zijn. Veel dingen zijn een gewoonte waar ik niet over nadenk en gewoon doe. Het is goed dat mijn vrouw me er regelmatig op wijst dat onze kinderen oud genoeg zijn om bepaalde dingen zelf te kunnen. Anders had ik nu nog hun tanden gepoetst, veters gestrikt en hun billen afgeveegd na de grote boodschap. Uitzondering hierop zijn de haren van mijn dochter en dan voornamelijk het onderdeel staartjes maken. Sommige dingen zijn niet aan mij besteed, staartjes maken is er daar één van. Toen mijn dochter nog een dochtertje was, ging ik, als mijn vrouw vroeg op het werk moest zijn, regelmatig met speldjes, kam en elastiekjes naar de buurvrouw. Binnen een mum van tijd had de buurvrouw dan twee keurige staartjes gemaakt, die ook nog eens symmetrisch waren en niet na 10 minuten al uitelkaar vielen. Dit alles deed ze zonder te vloeken, iets wat mij nog steeds niet gelukt is na 16 jaar vaderschap. Misschien kunnen ze in het onderwijs wat meer aandacht besteden aan zaken zoals staartjes vlechten. Als ik terugdenk aan de basisschool heb ik veel tijd besteed aan nutteloze bezigheden zoals bijvoorbeeld figuurzagen. Ik was vroeger tijdens de handarbeidles iemand die minstens 15 zaagjes nodig had. Het was zelfs zo erg dat ik een limiet kreeg van drie zaadjes. Had ik dit aantal bereikt, dan moest ik de rest van de les gaan punniken. Het is dan ook niet vreemd dat mijn punnikrecord op een meter per 10 minuten ligt. Het staat misschien wel leuk op mijn cv maar verder koop ik hier weinig voor. Mijn dochter had al snel door dat haar vader geen Maik de Boer of Mari van de Ven was. Wat dat betreft ben ik blij dat mijn zoon geen lang haar, maar een gemakkelijk stekeltjesmodel heeft. Het nadeel van dit voordeel is wel dat ik iedere morgen nog steeds, lekker makkelijk, een dot gel in zijn haar pleur, zoals menig puber deze handeling noemt. Wat dat betreft is hij dus zeker nog niet zelfstandig. Binnenkort gaat mijn zoon met groep 8 op kamp. Zijn gel is al ingepakt en hij oefent nu regelmatig om zijn stekeltjes in model te krijgen. Ik heb het programma van t kamp mogen inzien Ik hoop alleen wel dat het mooi weer blijft, want als voetnoot stond:

Mocht er onverhoopt een programmaonderdeel niet door kunnen gaan door het slechte weer, dan gaan de leerlingen gezellig binnen figuurzagen…