Raak!

Met een grimmig gezicht en peinzende ogen kijk ik de vreemde man in het gangpad naast mij recht in de ogen. Even voel ik me als Clint Eastwood in een western film. Mijn blik is cool, het enige dat ontbreekt is een cowboyhoed en een smeulende sigaar in mijn mondhoek. Beiden stormen we op de kassa af, maar wie komt er als eerste aan? Ik trek een sprintje en leg mijn spullen op de band. Ik lach vriendelijk, maar de man ziet er de humor niet van in.

Voor mij staat een oude vrouw. Ze kijkt bezorgt achterom. ‘’Sophie,’’ roept ze. ‘’Sophie, kom eens bij oma!’’ Er komt een kleutertje aangerend. Ze draagt een paars jurkje en twee paardenstaartjes. In haar handen houdt ze een waterpistool vast. ‘’Pang, pang,’’ roept ze.

Dan word ik afgeleid door een kibbelend echtpaar aan de kassa naast mij. ‘’Nee, dit moet nu echt gebeuren,’’ hoor ik de vrouw zachtjes tegen haar man zeggen. Op de band voor hen liggen blikken verf en kwasten. Ze keert zich van hem af en wil er niks meer over horen. Hij steekt zijn handen in zijn zakken.

Bij mij in de rij gaat er iets niet goed, een verkeerde productcode. Er word assistentie gevraagd. De man achter mij zucht en ik voel een briesje in mijn nek. Hij heeft het moeilijk en ik vraag of hij voor wil, ik ben de slechtste niet! Met grote ogen kijkt hij mij aan en denkt dat ik een grapje maak. Zojuist had ik er nog alles aan gedaan om als eerste bij de kassa aan te komen. Hij wendt zijn blik van mij af en zegt geen woord.
Het was maar een grapje!

Terwijl we staan te wachten discussieert oma met Sophie. Ze moet het waterpistool terugleggen. Het meisje trekt een pruillipje, want ze vind het zo mooi en wil opa zo graag nat spuiten. Oma vertelt haar dat ze niet genoeg geld bij zich heeft. Ik zie het meisje denken, haar oogjes gaan van links naar rechts en van boven naar onderen. Dan verschijnt er een lach en zegt ze: ’’maar oma kan pinnen, mama doet dat ook..,’’. Trots kijkt ze oma aan alsof ze zojuist een heel moeilijk probleem heeft opgelost. Oma schiet in de lach. Wat moet je daar nou mee? Ik moet lachen, waarna het echtpaar volgt. Ook op het gezicht van de man achter mij verschijnt een lach.

Met z’n vijven kijken we oma aan. Wat gaat ze doen? Geeft ze toe of houdt ze voet bij stuk? Even is het muisstil!

‘’Vooruit dan maar,’’ zegt oma en legt het waterpistool op de band.
‘’Yeah,’’ roept het meisje en slaat haar armpjes om oma’s benen heen.