Dure wip

Heleen Mees gold als een vrouw van staal. Een volbloed feministe die niets begreep van vrouwen die hun leven vergooiden met kinderen baren. Thuis op manlief zitten wachten was voor vrouwen met een huishoudschool diploma. Nederlandse vrouwen noemde ze lui, parttime werken een verspilling van kapitaal. En als je spannend wilt blijven voor je man, dan kun je maar beter carrière maken.

Eén ding moet ik haar nageven. Zij toonde initiatief en ze is aan de slag gegaan. Met teksten als ”Shall I lick your balls” en filmpjes van haar masturbatie kunsten bracht ze het hoofd van econoom Willem Buiter van de Amerikaanse Citybank op hol. Willem liep achter zijn jongeheer aan en kreeg een affaire met Heleen. Na verloop van tijd maakte hij een einde aan deze buitenechtelijke relatie en dat schoot bij Heleen in het verkeerde keelgat. Met geile mailtjes, nog geilere filmpjes en doodswensen bestookte ze haar ex-minnaar en zijn vrouw. In 2013 werd Heleen gearresteerd voor stalking, maar de zaak liep met een sisser af. Ze werd schuldig bevonden, maar kreeg geen straf. Ze mocht Wimpie niet meer benaderen en ze moest een paar therapiesessies volgen. Dat is de Amerikaanse variant op plantsoentjes schoffelen.

Toch is hiermee de zaak niet afgedaan, want Heleen is ”pissed”. Haar advocate gaat aantonen dat Mister Wim volledig meeging in de geile correspondentie en moedwillig heeft gejokkebrokt om zijn huwelijk te redden. Om dit kracht bij te zetten eist ze een schadevergoeding van 20 miljoen dollar (15,8 miljoen euro). Mocht de rechter deze eis inwilligen kunnen we rustig stellen dat La Mees zich in één klap de Quote 500 heeft binnen gewipt. Ik blijf met één vraag zitten : wie heeft wie genaaid ?