De pisgooiende wielerfanaat
Ik word er nog chagrijnig van. Het was een prachtige touretappe voor de jonge Nederlandse renner Wilco Kelderman. Hij reedt vele kilometers in de kopgroep, ver voor op het peloton. En wat had hij goede benen. Zo goed dat hij nog weg kon sprinten om een etappeoverwinning te behalen. Maar het peloton ging in de pedalen, helaas, en 250 meter voor de meet werd Wilco opgeslokt. De renner Greg van Avermaet, die nog geen centimeter kopwerk had verricht, sprintte het snelst. Nog geen 10 minuten later stond hij grijnzend voor de camera zijn zege te claimen verpakt in een, zo voelde ik het, heroïsch kletsverhaal. Ik was in staat om mijn pantoffel tegen de televisie te slingeren, zo ontgoocheld was ik over die ‘gestolen’ overwinning. Maar ik heb me ingehouden. Dat is nu eenmaal sport en dat maakt het ook mooi.
Froome is klip en klaar de beste van het moment. Hij beweert stellig geen doping te gebruiken. Misschien ben ik naïef maar ik geloof hem. Als hij nu gepakt wordt kan hij zijn carrière verder wel op z’n afgetrainde buikje schrijven. Maar velen geloven er heilig in dat hij stijf van de epo en de ketonen naar boven fietst. En een enkeling vindt ook dat hij eigen rechtertje mag spelen. Tijdens de 14e touretappe werd Chris Froome dan ook hartelijk getrakteerd op een beker pis in zijn gezicht. Te triest voor woorden. Ik zie het thuis al gebeuren…
“Schatje…”
“Ja lieverd”
“Die Froome, die liegt dat ‘ie barst”
“Zou je denken?”
“Ja, ik ga hem een lesje lezen”
“Hoe dan, popje?”
“Ik ga een beker pis over hem heen gooien!”
“Goed idee duifje van me, zal ik je een bekertje geven?”
“Doe maar een gele, dan blijf ik tenminste in stijl…”
“Ja, hahaha, maar beloof je dan wel dat je goed mikt?”
“Doe ik, moppie!”
Al zou straks blijken dat Froome met z’n bloed onze vrieskist de komende 10 jaar onder het nulpunt kan houden, dan nóg gooi je geen urine in zijn gezicht. De mafkees die dat op zijn geweten heeft moeten ze kruipend de Tourmalet laten beklimmen om hem bovengekomen door het hele wielerpeloton te laten bekogelen met pantoffels. Tot hij het woord ‘pis’ niet eens meer in gedachte kan nemen. En ja, voor één keer mag Greg van Avermaet van mij grijnzend vooraan staan. Alles om de sport op te schonen van pisgooiende wielerfanaten.