Dag Schilderswijk

Op weg naar mijn werk fiets ik een gedeelte door de schilderswijk. langs de bakkers waar het vroeg in de ochtend al heerlijk naar verse broodjes ruikt. langs de chineese man die ik vaak zie wandelen achter zijn rolator.Langs de kinderboerderij waar het de dieren niet uitmaakt welke kleur de handjes zijn die die komen knuffelen en aaien. Over het Hobbemaplein,langs de markt,waar de eerste bloemen- en groentekramen ingericht worden. Het politiebureau ligt er tegenover. De Paralelweg,waar de dichtgetimmerde huizen vol prachtige graffiti zitten.Bij de kruising met de Fruitweg lopen op vrijdagochtend groepjes mannen naar de moskee verderop.
Sinds deze week fiets ik een andere route. De verse broodjeslucht is vervangen door de rook van smeulende vuurtjes. het Hobbemaplein ligt vol glas.De dieren op de kinderboerderij zijn al nachtenlang van streek door het afgestoken zware vuur werk. Het politiebureau is een fort geworden en op de markt zal het wel de hele dag over alle gebeurtenissen gaan.
Een aanhouding ging verschrikkelijk fout,een man is dood.Mag je dan boos zijn? Dan MOET je boos zijn!
Is het dan echt nodig om in die boosheid ondernemers in de wijk te duperen door vernieling aan te richten die,als ze al verzekerd zijn,misschien niet vergoed worden? Is het nodig om een multi-cultureel theater te bestormen en de inboedel op straat stuk te gooien?
Ik fiets voorlopig dus een andere route,misschien loopt de chineese wandelaar ook wel een straatje om. Dag Schilderswijk,misschien tot ziens. Want ik mis de verse broodjeslucht echt wel.