Waarom?

Nu ben ik bezig met het schrijven van een column voor Nederlands. Ondanks dat er miljarden onderwerpen zijn, kan ik er geen kiezen. Al starend in de verte, denk ik aan het idee dat mijn onderwerp daar bij de horizon op mij staat te wachten, maar dat ik er niet bij kan. Ach… stomme column ook. Waarom willen mensen überhaupt zo graag hun mening delen met anderen. Dan heb ik het, dat is mijn onderwerp.

Waarom… Als ik door alle columns scroll die ik via Google heb kunnen vinden lijkt het wel of er een oneindig aanbod van columns is over van alles en nog wat. Veel mensen die graag hun mening willen uiten aan de rest van de wereld en dat op die manier doen.
Maar waarom… Het lijkt wel of de drang van mensen om gehoord te worden door de rest zo groot is, dat als ze de kans krijgen ze de hele wereld zouden overspoelen met een zondevloed van meningen en commentaar. Op zichzelf is een column een heel mooie manier om je mening met anderen te delen.

Maar dat brengt me dan bij de volgende vraag: ‘Waarom schrijven sommige mensen dan een column die over niks gaat?’ Want tussen alle columns over het nieuws en de wereldrampen, zat er één die mijn oog trok. Een column over een nestje met Merels. In principe wordt er helemaal geen belangrijk onderwerp besproken. Waarom willen juist deze mensen gehoord worden als ze niks te vertellen hebben.
Misschien zie ik het ook wel te pessimistisch, misschien is die ene column, die ene die nergens over gaat, juist wel wat we willen lezen. Ik heb de column nog wel in de krant gelezen. Misschien willen we helemaal niet al te veel meningen horen over wat er allemaal in de wereld gebeurt. Ik in ieder geval niet.

Ik denk dat dan gelijk mijn eerste vraag beantwoord is. ‘Waarom schrijven mensen columns?’
Niet altijd omdat ze gehoord willen worden, niet omdat ze altijd denken dat die ene mening telt. Juist om je eigen mening te uiten en om op die mannier andere mensen te inspireren. Om te zorgen dat een ander persoon gaat nadenken over een onderwerp, waar hij of zij misschien helemaal niet aan heeft gedacht.
Dan is een column helemaal niet zo zelfzuchtig als ik in eerste instantie dacht, gaat het om het helpen van anderen en niet jezelf.