Verlangen naar erkenning

Foto’s van een smerig voorgerecht, een ‘post’ van de zoveelste persoon die zijn rijbewijs heeft gehaald of een filmpje dat 26 keer per dag langskomt. Je ziet het allemaal voorbij komen op dat ellendige nieuwsoverzicht. En toch blijf je kijken. Sterker nog, je plaatst er zelf ook van die achterlijke foto’s en berichten op. En dat allemaal om je vrienden, want zo noemt Facebook ze, te laten zien hoe geweldig jouw leven is.
Definities van Facebook spreken over het delen van persoonlijke interesses en het contact maken en onderhouden met andere personen. Het wordt hier echter amper voor gebruikt. Om de haverklap komt er een foto voorbij van een beschimmelde croissant en een stuk oud brood met een plak kaas ertussen gepropt. Wat een geweldige prestatie! Dit soort foto’s bevestigen het gehele principe, iedereen is op zoek naar erkenning voor prestaties.
Volgens mij willen mensen tegenwoordig elkaar zelfs jaloers maken met eten. Of zouden mensen graag erkenning willen krijgen voor het feit dat ze een eitje kunnen bakken? Kan mij het wat schelen of je een zelfgemaakte pizza of een pizza uit het vriesvak van de Plus naar binnen werkt? Nee! Mensen laten gewoon zien wat zij wel, en wat wij op dat moment niet hebben. Het roept bij mij hele andere gevoelens dan jaloezie of erkenning op. Ik kan er simpelweg gewoon niet tegen.
Door die vele, nutteloze foto’s van de meest gevarieerde gerechten heb ik besloten om al deze gerechten, die gefotografeerd worden en op Facebook terechtkomen, vrijwel meteen zelf ook te gaan bereiden. Hierdoor hoop ik het als een inspiratie te zien in plaats van als een ergernis. Ik zal een foto van het gerecht maken, de foto op mijn zogenaamde prikbord plaatsen en het gerecht vervolgens zo hard mogelijk door de voortuin smijten, zodat de vogels tenminste ook nog eens een lekkere maaltijd zullen krijgen. Door de foto’s ook op het nieuwsoverzicht te plaatsen hoop ik dat mensen zullen inzien dat ze niet speciaal zijn. Ook niet als zij op zondagmiddag om 12 uur al aan de pannenkoeken zitten!
Facebook kan tegenwoordig dus worden beschouwd als een middel om erkenning te krijgen. Ook dient het als een middel om gevoelens van jaloezie bij anderen op te wekken. De ‘grootse’ prestaties van elkander komen namelijk dagelijks naar voren. Als het aan mij ligt zullen we die omschrijving van Facebook dus maar aanpassen.
Idar Kramer