Pling, like, share

Ken je ze ook? Die facebook berichtjes, meestal met een plaatje erbij, waarin je wordt opgeroepen het bericht te liken en te delen als je van je kind houdt, trots op haar bent of hem een kanjer vindt?
Een wat oudere variant is de ketting-email, die je aan minstens 10 vrienden moet doorsturen, soms omdat er ‘anders wat zwaait’.
Soms gaat het specifiek over kinderen met een ‘beperking’ of aparte eigenschap, of die een bijzondere prestatie geleverd hebben zoals het brengen van een lekker vaderdag ontbijtje.

Niet dat ik het flauwekul vind, want ik moet zeggen dat het mij wel aanzet tot nadenken over wat ik heb met mijn kinderen.
Maar dan bedenk ik dat het reageren op zo’n berichtje daar niets aan toevoegt.
Nou zijn mijn kinderen en ik allemaal facbookvrienden, dus ze zouden mijn reactie voorbij kunnen zien komen. En dan zouden ze kunnen denken: ‘Hee, papa heeft even aan mij gedacht’. Nou, en dan? En moet de hele wereld dat weten?

Als je van je kind houdt, maakt het mij niet uit wat je met dit bericht doet. Liken, delen of helemaal niks, allemaal best.
Belangrijker vind ik wat je met jezelf doet.

Hier is mijn suggestie:

Maak wat tijd vrij (een kwartiertje is vaak al genoeg), loop naar je kind toe en geef hem/haar een knuffel, of iets anders wat prettig is voor jullie beiden. En zeg gewoon ‘pling, like, share!’, oftewel, in ouderwetsemensentaal: ‘Hee, ik hou van jou, zullen we samens eens iets doen?’.