Persiflages van het Superego

deongeschoolde 16 jun 2015

De sociale media zijn persiflages van het superego en dat is waarom ik het egopodium (Facebook) al lang niet meer als zodanig gebruik. Ik heb juist liever dat de mensen om wie ik geef, weten wat er werkelijk in mij omgaat, dan dat ik deel uitmaak van een schijnwereld.

Veel mensen zijn zelfs zó geconserveerd in stand houden hun ego dat ze uitsluitend omgaan met de mensen aan wie zij hun ‘zelf’ denken te kunnen optrekken, maar nog niet eens gezien willen worden met hun eigen familie.

En dus zullen zij die hun zwakte tonen en laten zien hoe het werkelijk met hun gaat, al snel door de groep die mensheid heet, worden afgestoten. Dat zijn immers maar losers of ze zullen wel gek zijn. Echter zijn zij die geloven dat zij hun ‘ideale zelf’ (het superego) zijn, pas écht knettergek. Want: werkelijk niemand is perfect.

Naar mijn idee zijn de mensen die af en toe eens laten zien dat ze kwetsbaar zijn juist eerder gezond. Er bestaat geen huis zonder kruis en dat huis mag dan van steen zijn, maar wij mensen zijn dat niet. Met iedereen gaat het wel eens slecht. Dus als je doet alsof het alleen maar goed gaat, dan ben je de hypocrisie zelve.

Laat mij dan maar verstoten worden. Laat mensen dan maar denken dat ik gek ben. Ik weet dat ik, in voor én tegenspoed, mijn ware ‘ik’ toon. Mensen die hun perfecte leventje alleen maar prijsgeven zijn patsers. Mensen die hun succes overdrijven.

Het is het verdraaide ego dat nu eenmaal geboren wordt wanneer wij mensen onszelf voor het eerst in de spiegel zien. En dan beginnen we te denken dat externe factoren noodzakelijk zijn voor de betekenis van onze identiteit. Maar dat is eigenlijk een totaal verknipt beeld. De wereld draait niet om ons heen, maar we maken er slechts deel van uit. En ook die wereld is alles behalve perfect.

Laten we eens op facebook posten dat we ons ergens voor schamen. Dan zijn we bezig om het ego, dat ons mensen in de weg staat, eens wat kleiner te maken.

Ik geloof er ten slotte heilig in dat de eisen die we aan onszelf stellen, helemaal niet de eisen zijn waaraan we werkelijk moeten voldoen. Is er namelijk iemand die net de woorden “niemand is perfect” met bedenkingen gelezen heeft?

Die enkeling kan zich dan afvragen of hij/zij wel gezond is…