Klittra of Plundra?

Ik heb al jaren geen roman meer gelezen en ken het verschil niet eens tussen Esther Verhoef en Saskia Noort. Misschien komt dat omdat beide dames zo op elkaar lijken, maar dat zou seksisme zijn. En daar wagen wij ons natuurlijk niet aan. Vrouwen zijn al millennia lang de hoeksteen van de samenleving; in Zweden is onlangs zelfs een apart werkwoord bedacht voor masturbatie door vrouwen (‘klittra’); dat ze nog met mannen omgaan mag een wonder heten.

Een wonder der natuur. Want hoezeer ook het internetdaten vrouwen de illusie heeft gegeven dat de ideale man zonder fysiek contact is uit te selecteren – en de uiteindelijke date alleen nog bedoeld is als ja/nee-knop, beter gaat het niet met de omgang tussen man en vrouw. Voor de sociale opgang van vrouwen is het stichten van een gezin onontbeerlijk, en voor een man is het gezin de beste samenlevingsvorm. En toch vinden wij elkaar steeds vaker niet (genoeg) de moeite waard.

Uitstelgedrag is het, waarvan in de eerste plaats de vrouw gefrustreerd raakt. De man drinkt in de tussentijd een extra potje bier met zijn vrienden, en wordt zo steeds onaantrekkelijker voor de steeds zorgvuldiger selecterende diva’s, die hun biologische klok voelen tikken na vijftien jaar ‘plundra’ op de relatiemarkt. Terug naar de suffe jeugdsoos en ‘maandag wasdag’ dan maar? Ik denk dat vele dertigers onder ons ervoor zouden tekenen.