Huftersukkels!!

PLINGGG!!! Klonk er midden in de nacht vanaf m’n nachtkastje.. Normaal ligt m’n mobiel s’nachts beneden.. Je moet je er uiteindelijk toch een keer van losweken, maar als het kind nog niet thuis is als ik naar bed ga ligt hij als een trouwe metgezel naast me te waken! PLINGGG!! Klonk het dus… Met een lodderig oog wierp ik een blik op m’n wekker.. 3.47 uur vertelde deze me.. Meteen begonnen de raderen op volle toeren te draaien! Ik had de PLINGG echter herkend als zijnde de groepsapp van m’n werk! Wrijvend in m’n ogen probeerde ik op dit vroege uur enig zicht te krijgen maar lezen was niet nodig! Een foto van een ingegooid raam op m’n werk, vergezeld van de cynische tekst: we zijn populair! Doelend op een recentere inbraak, deed mij gelijk bij m’n positieven schieten! Gloeiende gloeiende… Stelletje huftersukkels!! In gedachten zie ik een fors persoon, gekleed in inbrekers tenue.. met een baksteen in z’n hand klaar staan om tot actie over te gaan. Ons pand is beveiligd met een alarminstallatie dus veel tijd heeft hij niet.. En patsss daar vliegt de kei met grof geweld door de raam die direct explodeert in duizend stukjes.. Onze mooie showroom op slag veranderend in plaats delict.. Hij grijpt waarvoor hij kwam en verdwijnt vervolgens als een dief in de nacht.. Het ergste van dit alles, buiten de schade, vind ik het gevoel van onveiligheid.. Het feit dat een wildvreemde bewust toegang verschaft tot jouw domein om vervolgens jouw spullen te jatten!! Dit allemaal om 4.15 uur s’nachts overpeinzend hoor ik ineens overal geluiden en lig vervolgens stijf met opengesperde ogen in m’n bed.. Tuurlijk is manlief uitgerekend dit weekend op zakenreis dus daar hoef ik ook geen hulp van te verwachten bij eventuele ongenode gasten! En nu moet ik natuurlijk nog plassen ook!
Gewapend met m’n mobiel in m’n hand, zodat ik in ieder geval stiekem 112 kan bellen vanaf de wc.. Of een doodklap met m’n mobiel op z’n neus kan geven… sluip ik de trap af en laat de wc deur wijd open staan.. Liever oog in oog met m’n tegenstander dan een hartverlamming mocht er inderdaad iemand achter de deur staan! In 2 seconden neem ik de treden terug naar boven, stoot uiteraard in m’n haast keihard m’n schouder door mn te krap genomen bocht en vlieg onder mn dekbed! Wat brengt zo’n inbraak wel niet te weeg? En dan is het nog niet eens bij mij thuis! Onrustig val ik uiteindelijk weer in slaap en word wakker als het godzijdank alweer licht is… De spoken van de nacht zijn opgelost bij daglicht.