Honderdduizend in een mini artikeltje
Een pony in de trein, dilemma’s bij het afsluiten van reisverzekeringen en het voetbal van de Nederlandse dames in Canada. Nieuws is het, dagelijkse gebeurtenissen die in de krant staan. -De trein rijdt langs station Barendrecht- Zoals elke schooldag lees ik de Metro in de trein. Ik lees hem niet zomaar, ik lees het van A tot Z. Gekke tik van me. Ik lees verder. Tropisch weer in aantocht, een column over hippies die ook moeten eten. Dan gebeurt het… Een klein artikel over de bootvluchtelingen op de Middellandse Zee. Wat!! Dit jaar al meer dan honderdduizend oversteken. -De trein rijdt langs station Rotterdam Lombardijen- Ik kijk naar buiten.
Honderdduizend in nog geen half jaar tijd… Honderdduizend! Ik denk aan het artikel wat ik een aantal dagen eerder las in de Metro: vakantiegangers die zich ergerden aan de vluchtelingen op de stranden van Griekenland en Italië. Vreemd eigenlijk, ze betalen allebei geld om naar die stranden te gaan. Weinig geld en veel geld. -De trein raast langs station Rotterdam Zuid- Ik zie nog iets in het artikeltje staan: “voor zover bekend vonden bijna 1800 asielzoekers de dood”. Ook in een half jaar tijd… Ik kijk naar buiten.
Als lezer(es) zult u wel denken: ‘weer zo’n artikel over de asielzoekers’, gauw verder naar het volgende artikel. Die gedachte kreeg ik zelf ook toen ik het artikel in de Metro zag. Het artikel was zo klein dat ik het zelfs bijna oversloeg. Zo ongeveer het kleinste artikel in de krant. Met de meest ingrijpende informatie…
Telkens als ik naar buiten kijk, zie ik mijn gezicht in het raam weerspiegelen. Zittend in de trein richting Rotterdam Blaak, laptop in de tas, goed gevulde brooddoos. Wat een rijkdommen. Telkens als ik naar buiten kijk zie ik ook de gammele scheepjes op de Middellandse Zee voor me. Mensen vol verdriet en wanhoop. Wat is dit toch een verschrikkelijke situatie. En dat alles staat heel simpel beschreven in een klein artikel in de Metro. Bizar eigenlijk.
Maar wat kunnen wij hier aan veranderen? Wat kan ik zelf veranderen aan deze situatie? Hoe krijg je het besef bij de lezer? Ik weet het. Een column in de Metro, die wordt door minimaal honderdduizend mensen gelezen. Beste lezer(es) denk aan de honderdduizend! Denk aan al het leed wat die mensen meemaken. Vergelijk hun leven met uw leven.
Het besef is geboren. –De trein remt af voor station Rotterdam Blaak- Mijn reis is voorbij, hoelang duurt de reis van de vluchteling nog?