Homoseksueel prima, maar niet in het openbaar

Amerikanen hebben maar weer eens bewezen dat niets te gek is in hun ‘land of the free’. Deze week las ik dat ene Julie Baker een verrassend briefje van haar buren in de brievenbus kreeg. Geen uitnodiging voor een gezellige borrel of een buurtbarbecue, nee: deze figuren waren van mening dat de tuin van hun buurvrouw er te ‘homo-achtig’ bij zou liggen.

Mijn mond viel open. Het eerste wat ik me afvroeg was hoe iets eigenlijk ‘te homo-achtig’ kan zijn. Ik bedoel, als deze buren iedere ochtend bij het opentrekken van hun gordijnen twee Puerto Ricaanse tuinmannen zien tongworstelen in een Borat-slip van zonnebloemen; tja, dan kan ik nog enigszins begrijpen dat je de emancipatie van homoseksuelen op lokaal gebied iets over the top vindt. Maar dat viel wel mee. Ze waren boos over -geen grap- de tuinlampen van hun buurvrouw. Haar lampen vormden alle kleuren van de regenboog en zouden daarmee ‘te homo-achtig’ zijn. De ‘not amused neighbours’ dreigden zelfs de politie te bellen als hun buurvrouw ze niet resoluut zou weghalen. ‘Ik en de andere buren zouden je willen vragen om te dimmen. Uw soort moet meer respect hebben voor God’, klonk de duidelijke boodschap.

Alleen al die woordkeuze, ‘uw soort’. Iedereen die niet in een schepper gelooft is volgens deze figuren een andere soort. Het klinkt zowel enorm kortzichtig als wereldvreemd. Dat zou inderdaad lekker makkelijk zijn, iemand waarvan je je graag wil distantiëren ook maar meteen bestempelen als een ‘andere soort’. Mijn beste maatje is een echte Feyenoord-supporter. Als levenslange Ajacied distantieer ik me graag van zijn onbegrijpelijke clubvoorkeur, maar ik heb wel het idee dat ik al die jaren toch echt omga met een menssoort.

Nu zullen er altijd mensen zijn die zeggen: ‘Iedereen mag gebruik maken van zijn of haar vrijheid, dus ook die buren. Als zij zich daaraan storen moeten ze dat zeggen.’ Ja, vrijheid is onmisbaar, maar als je misbruik maakt van je vrijheid om de vrijheid van een ander in te korten, ben je volgens mij niet helemaal goed bezig. Net als mensen die roepen: ‘Homoseksuelen prima, maar ze moeten het niet overdrijven door bijvoorbeeld in het openbaar te gaan zoenen.’ Dus iets wat je niet aanstaat moet publiekelijk verboden worden?

Een vrije samenleving zorgt soms voor onbegrip, voor verbazing. Voor hier en daar een botsing. Het kinderwensje a la ‘dat wil ik niet’ telt niet meer als je volwassen bent. En guess what: daar worden we als soort alleen maar sterker van.