Het internet, profiteren van iemands vertrouwen

Het internet is een mooie wereld. Een grote zee met geheimen die nog ontdekt moeten worden. Daar waar alles mogelijk blijkt, hoe gek je het ook bedenkt. De enige echte toekomst van onze realiteit. En toch. Er zijn zo enkele minpuntjes en ik werd er met eentje geconfronteerd. Fraude. Fraude via het internet. Ja, ik hoor je wel denken dat het nooit met jou zal gebeuren. Ik was ook zo naïef en koppig en overmoedig. Hybris wordt dat in de Griekse mythologie genoemd. En hybris moet altijd worden afgestraft. En zo ook onderging ik mijn lot. Ik zag prachtige nieuwe tennisschoenen in de Roland Garros-collectie. “Die moét ik hebben”, dacht ik bij mezelf. En zo geschiedde het. Zoals elke gierigaard let ik nogal op mijn geld, en zocht ik dus de goedkoopste site uit. En ja hoor, ik vond het paar schoenen voor de helft van de prijs op www.regio-utrecht.nl. Ik hoor je opnieuw denken, hoor. En om je vragen meteen te beantwoorden: ja, het leek een schoenensite, en ja, ik was ontzettend dom om dat te geloven. Maar hé, elke mens maakt wel al eens fouten en de gehele internetwereld lijkt zo ontzettend mooi en eerlijk van buitenaf. Helaas pindakaas, deze site had het woord eerlijkheid nog niet ontdekt. Ik begon verdachte praktijken te vermoeden en na wat opzoekwerk (opnieuw: ja, dat had ik eerder moeten doen) kwam ik erachter dat ik de dupe was van een fraudezaak. Spijtige zaak. Anderhalve week later heb ik immers nog steeds geen nieuwe tennisschoenen, geen antwoord van de site, ben ik een hoop geld kwijt en is mijn creditcard geblokkeerd. Net nu ik terug wou gaan sporten, word ik gestraft. Oh, de ironie. Een wijze les? Ja. Had dat nou werkelijk gemoeten? Nee. Wel, het zal me geen tweede keer overkomen natuurlijk, zoveel is duidelijk. Maar moet je daarvoor echt zo teleurgesteld, ontgoocheld en wantrouwig worden ten opzichte van de mensheid? Voor mij hoeft dat niet. Ik heb liever een positief beeld van alles en iedereen, weet je wel, dat van die roze bril. Maar vanaf nu zet ik toch vaker een donkere bril (nee, geen zonnebril) maar op als ik het internet gebruik voor aankopen, want ook al lijkt alles van buitenaf zo ontzettend mooi en betrouwbaar, de waarheid is soms rot en vernield door leugens die blijven bestaan. Ben ik van de oude stempel? Absoluut niet. Ben ik negatief van aard? Nee hoor, geen angst. Geloof ik in de toekomst van het internet? Zeer zeker. Maar mijn vertrouwen heeft wel een sterke deuk gekregen. En dan denk je soms toch gewoon: “Godverdomme, stom internet”.