Gaan met die banaan?

We zijn net terug van een autovakantie naar Rome. Een behoorlijke afstand, maar we hebben het hele traject in etappes afgelegd. Wanneer je daar landgenoten tegenkomt, dan gaat het gesprek de eerste dagen over Rome zelf. Gaandeweg de vakantie komt de terugreis ter sprake. De meesten beginnen te pochen dat ze in één ruk door terug naar huis rijden. Onverantwoord! 1.700 kilometer, dat vind ik toch echt te veel voor één rit. De auto kan het wel aan, al twijfel ik daar steeds vaker over als ik in Zwitserland of Oostenrijk de ene na de andere nieuwe auto langs de kant van de weg zie staan met een kokende motor. Zelf moet ik er echter ook niet aan denken.

Als ik daarom heel naïef vraag naar het aantal chauffeurs in de bolide, lijk ik de man des huizes onherstelbaar te beledigen. Zijn houding wijzigt spontaan. Hij verandert in een Bokito-type, die even wil laten zien wie er de baas is. "Alleen ik, wat denk je wel? Mijn vrouw mag van mij niet eens rijden! Ik ben het gewend, rijd ook veel voor mijn werk." Dat kan natuurlijk, maar werkt zo’n type ook 20 uur non-stop voor de baas? Echt niet! Wedden dat hij op een werkdag meer tijd neemt voor koffie dan op de terugreis van vakantie richting huis. Dat hij zichzelf en zijn gezin dit aandoet is één, maar hij is onderweg ook een gevaar voor alle andere weggebruikers.

Ook is iedereen altijd vol lof over de Duitse snelwegen, maar ik weet inmiddels wel beter. Doorrijden met 130+ kilometer per uur is ook in Duitsland al jaren een utopie. Toch beweert menig landgenoot dat hij de cruise control aanzet en in één streep over de Autobahn rijdt. Dat vind ik knap en eigenlijk ook best zielig. Want wie zijn dan al die Nederlanders, die ik ook met een gangetje van 80 kilometer per uur langs de Baustelle zie tuffen?

Nu weet ik als geen ander dat er meerdere wegen naar Rome leiden … en dus ook weer richting huis. Vakantie is relaxed in de auto stappen, samen om beurten rijden, uitgebreide stops onderweg en een hotelletje boeken voor een stevige maaltijd en een goede nachtrust. Als je hier voor uit durft te komen, dan heb je pas lef! Een banaan is immers krom, dat valt niet recht te praten.