Detox failure

Facebook verwijderen. Ken je zwakheid. 2 statements die zeer dicht bij elkaar liggen, zo is in mijn geval gebleken. Het leek zo fantastisch: bevrijd worden uit de scherpe klauwen van social media, verlost van die 600 en nog wat vrienden waar er vást 1 of 2 bij zaten die ik al 10 jaar niet meer gesproken had, vernieuwende oplevingen van hobby’s wegens de zeeën van vrijkomende tijd (mijn kast zou uitpuilen van de zelfgebreide truien) en trots vanwege het overwinnen van deze gruwelijke verslaving.

Tevredenheid vervulde mijn hart op het moment dat ik de knoop, waarvan de dikte in de afgelopen jaren flink was toegenomen, eindelijk doorhakte. Ik verdedigde met man en macht mijn keuze in mijn omgeving; sommigen reageerden met afschuw, anderen zagen mij als grote inspiratiebron en hadden het medium nog vóór mij verwijderd; chapeau voor hen overigens. De praktijk bleek in mijn geval helaas anders.

Om een lang verhaal kort te maken: ik bleek niets te zijn zonder Facebook. Ik miste mijn 600 en nog wat echte, neppe vrienden. Ik miste de bevestiging die ik kreeg doordat mensen eindelijk iets ‘leuk’ vonden wat ik te melden had. Ik miste mijn Facebook-app-icoontje op mijn telefoon, waar ik continu naar op zoek was. Kortom: ik was een wrak. Niet meer eten, slapen ging slecht, hobby’s werden verwaarloosd en ik klampte me wanhopig vast aan mijn olifantenknuffel; de enige vriend die ik over had na deze afschuwelijke beslissing.

Ik veranderde zichtbaar: de glinstering verdween uit mijn ogen, ik vermagerde en mijn haar begon uit te vallen. Zwakheid. Lichamelijke zwakheid. O wacht even, je dacht toch niet dat ik met ‘zwakheid’ in mijn tweede zin bedoelde dat de psychische verslaving het van me won hè? Niets is minder waar. Het is puur op doktersvoorschrift dat ik helaas mijn account weer moest activeren. ‘Aansterken’, was zijn bevel, om wellicht over een paar maanden nog een poging te wagen om zonder mijn FB-medicijn het hoofd boven water te houden. Ik beloof overigens, enigszins met voorbehoud, dat mijn app-icoontje op mijn mobiel wegblijft, ik mijn mond grotendeels zal proberen te houden, op een enkele onzinnige ‘column’ na, ik alleen af en toe zal spieken wie er stiekem getrouwd is, en wie net als ik, met wat voor reden dan ook, nog steeds gevangen zit in het web van vogelspin ‘Social Media’.