De slechts gelovige

Elisarhijazi 22 jun 2015

Overal op het internet zie je berichten rond gaan met ‘Ramadan Mubarak’: de Ramadan is weer begonnen. Dé maand voor de moslims. De maand waarin ze vasten en al hun zonden goed kunnen maken. Elke goeie moslim doet zonder enige zucht mee aan die maand. Maar hè, elke ‘goeie’ moslim? Ben je een goeie moslim als je 11 maanden in het jaar ‘wel eens een alcoholisch drankje nuttigt’, maar je je tijdens de Ramadan netjes aan alle regels houdt? Of ben je pas een goeie moslim als je je áltijd aan de ‘regels’ houdt?

Begrijp me niet verkeerd, want zelf ben ik een moslim die ‘wel eens een alcoholisch drankje nuttigt’, geen hoofddoek draagt en al helemaal nooit naar de moskee gaat, maar wél zoveel mogelijk mee probeert te doen aan de Ramadan en zich zeker aan de normen en waarden houdt. Maar, ben ik een slechte moslim omdat ik me niet houd aan álle regels, de regels die er al zijn vóór men überhaupt wist dat de wereld rond was?

Wanneer ik zeg dat ik een moslim ben, is er áltijd wel iemand die zegt: "Maar dat kun je helemaal niet zien!". Ja, ik draag geen hoofddoek, vast niet de volledige maand én geniet van een feestje op zijn tijd, maar zijn dat dan écht genoeg redenen om geen moslim te kunnen zijn? Of om me te kunnen bestempelen als een ‘slechte moslim’? In deze tijd, waar de welvaart en de welzijn van de mens constant in ontwikkeling zijn, hoort het toch best oké te zijn om het ‘te doen’ op je eigen manier? Op de manier waarbij jíj je goed voelt?

De normen en waarden, één van de dingen die ik zeker weten waardeer in mijn religie. De normen en waarden die er al zijn sinds het ontstaan van de Islam, maar slechts gemoderniseerd zijn. Die je er aan herinneren dat je niet alleen aan jezelf moet denken, maar óók aan anderen. Die je aanleren om altijd respect te hebben voor anderen. Een religie die je die ene maand in het jaar al je fouten laten herstellen en stil laat staan bij de mensen om je heen. En dát, mensen, dát is de reden dat ik als zogenaamde ‘slechte moslim’ tóch een moslim ben én blijf en áltijd mee doe aan de Ramadan. Dát is de reden waarom ik vind dat ‘een slechte moslim’ niet bestaat.

"Maar islamitische terroristen dan?", hoor ik je al denken. Dát soort mensen, dát zijn geen mensen in mijn ogen.