dat lekker stukje chocolade

Met een boterham in mijn hand, uitgeschoten eyeliner en een gefrustreerde blik kijk ik naar de dichtslaande slagbomen. Er komt een man naast me staan en zegt ‘Wouw, zo’n mooie boot heb ik in geen tijden gezien!’ En dan realiseer ik het me.
We zijn allemaal vergeten de tijd te nemen. Zo zijn we opgegroeid, we moeten alles zo snel mogelijk leren, kunnen of doen. Vanaf onze geboorte willen ze ons zo snel mogelijk laten praten, lopen, lezen en fietsen. Voor je het weet zit je vast in een klas waarin je leert over je toekomst, verleden en al die beestjes waarvan je de Griekse en Latijnse namen moet kennen. Later is het natuurlijk een kwestie van leven of dood of je die mooie namen in het Grieks en Latijns kent. Dan zitten we vast in een routine waarin we nooit en niet kunnen stoppen, want tja, tijd kost geld. Je hebt geen tijd meer voor je oude buurvrouw/schoonmoeder/kleuterjuf om boodschappen voor haar te doen, wat ze zelf niet meer kan. Eventjes de nieuwtjes van de dag vertellen en de plantjes even water geven zit er ook niet meer in. Alle relaties lopen op de klippen, want ja, waarom zou je aandacht geven aan iemand die je lief hebt als je net zo goed porno kan kijken die je evengoed kan bevredigen? En om het nog erger te maken gaan we allemaal op vakantie om te doen alsof we nog weten hoe we moeten verdwalen, terwijl je bij elk schattig klein restaurantje Wi-Fi hebt waardoor je de weg zo terugvindt. Waardoor we misschien wel die ene super knappe jongen zijn misgelopen die ons anders de weg had moeten zeggen. We zijn vergeten de tijd te vergeten en besteden te veel tijd om de verloren tijd terug te krijgen. Zoals de ouderen altijd zeggen, ‘ja, toen ik jong was…’ met een kraak stem waarvan ze vertellen over de eigenwijze dingen die ze deden in hun eigen tijd. Technologie is ontwikkeld om alles nog sneller en nog efficiënter te maken, terwijl we in plaats van minder opeens meer op internet zitten, omdat we onze oude klasgenoot van 20 jaar geleden natuurlijk wel op Facebook willen toevoegen. Alle series zijn langzamer geworden en hebben minder inhoud, omdat voor de normale multitaskende persoon het anders niet te volgen is terwijl ze tweeten over een te ingewikkeld plot.
Tegenwoordig is het enige waarvoor ik de tijd nog neem, een kopje thee met een overheerlijk stukje chocolade.