CIRKELS SLUITEN

Woensdag 17 juni 2015 stapte ik in de trein op het station Zevenaar om naar Amsterdam-Centraal te reizen. In het Stadsarchief aldaar zou ik genealogisch onderzoek doen naar mijn Amsterdamse voorouders. Zittend in de trein bedacht ik opeens, dat ons hele leven uit cirkels bestaat. Grote en kleine cirkels. Zo had ik net ingecheckt in Zevenaar en zou ik die avond, na de hele dag in Amsterdam te zijn geweest, weer op het zelfde station uitchecken en zo de cirkel voor die dag sluiten.
Maar ik heb in mijn leven ook grotere cirkels gesloten.
Zo werd ik in 1938 geboren in de wijk Kemajoran (Vliegveldlaan) in het toenmalige Batavia. Na de inval van Nederlands-Indië door de Japanners werd mijn vader, die toen dienstplichtige was bij het KNIL (Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger) krijgsgevangen en naar Japan gedeporteerd. Mijn moeder verhuisde met mijn broer en mij naar haar ouders in Cheribon, waar we vlak na de oorlog ook nog terecht kwamen in een zogenaamde Bersiap-kamp. In 1946 werden we in een geblindeerde trein getransporteerd naar Batavia, waar we met onze vader werden herenigd. We kregen na verloop van tijd woonruimte toegewezen in Kemajoran, de wijk waar ik werd geboren, en in dezelfde straat!
Deze kring was gesloten. Deze woning werd dan ook ons laatste verblijfadres in Indonesië.
In 1956 repatrieerden we met zoveel andere Indische Nederlanders (Indo’s) naar Nederland, wat ons eigenlijke vaderland was, omdat we de Nederlandse nationaliteit hadden en afstammelingen waren van een Hollandse voorouder.
Toen ik enkele jaren geleden met genealogisch onderzoek begon, merkte ik, dat er in mijn leven ook een grotere kring was afgesloten.
Onze Indische Persijn-familie stamt namelijk af van de in Amsterdam geboren Claas Persijn, die in 1777 per VOC-schip ‘t Huys te Spyk zijn geboorteland Holland verliet om zich na aankomst op Java aldaar te vestigen. Hij was bij vertrek amper 17 jaar.
In 1956 vertrok ik ( 17 jaar oud) met mijn ouders, broer en zusje ons geboorteland, het land waar Claas Persijn was gaan wonen en werken en waar hij ook werd begraven, om naar zijn land van herkomst te verhuizen maar dan per stoomschip.
We kwamen uiteindelijk via IJmuiden en het Noordzeekanaal in Amsterdam aan, de stad die onze Hollandse stamvader bijna 180 jaar daarvoor had verlaten. De cirkel was gesloten.
Mijn gedachten draaiden nog steeds in cirkels rond toen ik in Amsterdam aankwam en per tram verder reisde naar het Stadsarchief.