Bezoekers Aller Kroegen Verenigt U!
Zaterdagavond net iets na half twee in een overvolle kroeg in Tilburg. Het is net laat genoeg om gezellig te zijn en nog lang niet laat genoeg om naar huis te gaan. Het ruikt er naar rook, zweet en vooral naar veel te veel drank. Maar dat lijkt niemand iets te kunnen schelen. Eigenlijk is er op dat moment om half twee niets dat iemand iets kan schelen.
Nippend aan mijn vodka-redbull zie ik een paar dronken vrouwmensen naar de DJ strompelen. De lichtelijk geïrriteerde blik van de DJ verraadt dat dit niet de eerste groep dronken vrouwmensen is met een ‘’verzoeknummertje’’, dat als het even kan binnen vijf minuten gedraaid dient te worden. Ik krijg medelijden met de DJ; die arme man heeft een volledige twee weekse DJ cursus gevolgd, en dan gaat een stel dronken vrouwmensen zich alsnog met zijn zorgvuldig samengestelde playlist bemoeien.
Als vijf minuten later ook daadwerkelijk de welbekende eerste noten van Wannabe door de speakers galmen besluit ik nog een drankje te gaan halen. Misschien is het ergste aan deze hele vicieuze cirkel van narigheden dat ik mijzelf ook schuldig maak aan dit soort praktijken. Irritante nummers aanvragen, zodat je vrijgezelle vriendinnen even extra sexy kunnen dansen, in de hoop opgemerkt te worden door die jongen met dat knotje.
Verdomme! Waarom doet de DJ niets om iets te maken van deze matige zaterdagavond en de cirkel te doorbreken? Waarom speelt hij niet dat ene epische nummer dat je zo terug doet denken aan dat vette festival of aan die ene keer in Lloret toen je op het strand in slaap was gevallen? Geen wonder dat iedereen zich bemoeit met de playlist. Ik voel me geroepen, er moet iets gebeuren; bezoekers aller kroegen verenigt u!
Vastberaden schrijf ik mijn verzoeknummer (dat de avond moet gaan redden) op een bierviltje, terwijl ik af en toe vol verwachting een blik werp op de DJ, want vooralsnog doet deze avond er niet toe.
Tot dat ene magische moment aanbreekt, wanneer het hele gebeuren eindelijk zin lijkt te krijgen, mijn gebeden verhoord. Het moment dat er in de mooiste provincie van Nederland Brabant van Guus Meeuwis wordt gedraaid. Op dat ogenblik doet het er eindelijk toe, je bent daar met je vrienden in het café. Dan voelt die jarenlange vriendschap, die altijd zo vanzelfsprekend lijkt ineens heel speciaal. Het gevoel van Brabant in een overvolle kroeg: Groots met een zachte G.