Als je de mensheid bekijkt uit een ander oog punt

Wij de mens is een raar soort dier.
Ken je dat gevoel als je in het openbaar veroer zit en om je heen kijkt en ze dan beoordeelt hoe ze doen en er bij lopen ?Staat of zitten nog moe van net wakker worden of net uit je werk of blij of verdrietig dat je ergens vandaan komt of naar toe gaat .En dat je dan dus mensen gaat beoordelen op hun kaft zonder maar een bladzijde van ze te hebben gelezen .Juist daar begint het waar komt dat toch vandaan?komt het door school omdat je er dan al ergens bij wil horen ?waar zit het toch het gevoel om voor een ander te kunnen denken ?ik merk aan mijn dochters op school dat ze al moeite ondervinden van het altijd maar beoordeeld worden .Ik probeer ze altijd uit te leggen dat we allemaal gelijk zijn .Helaas wordt dit bemoeilijkt door mensen die al een oordeel hebben .Mensen die naar de kaft staren en al gelijk denken te weten wie ze voor zig hebben .Ik vraag me toch echt af waarom ik niet gewoon in mijn oude slobber trui en mijn versleten broek die juist het lekkerst zit niet op het werk kan verschijnen ?We hebben allemaal wel is dat we een bad haar day hebben of vergeten zijn om even in de spiegel te kijken in de ochtend .waarom hebben we toch altijd een keuring nodig van iemand om niet je zelf te kunnen zijn?ik als vrij stevige en brede man wordt altijd van gedacht van he stoere vent maar van binnen zit net als elk ander gewoon een mens .Ik kan huilen en lachen moet net als elk ander mijn kont afvegen .Waar komt het dan toch door dat als we zo gelijk zijn van binnen we anders moeten voor doen aan de buitenkant?Dit zijn dus vragen waar ik soms over zit te fantaseren als ik onder weg ben kijkend naar mensen die te veel bezig zijn met hun ik .Wees je zelf probeer is gewoon in je slobber trui naar je werk te gaan.Ga er tegen in als mensen vragen waarom loop je er zo bij ?
zeg dan het leven heeft geen dress code .Want elke stap die je neemt moet er een zijn met een goed gevoel .