176 Jaar ervaring

‘Laat je tanden even zien’.
Dat is inderdaad nodig anders kunnen de collega’s me niet zien, zo bruin ben ik teruggekomen van mijn strandvakantie.
Een heerlijk relaxte 1e werkdag. Ondanks het feit dat ik 2 weken ben weggeweest hoef ik wonderwel geen brandjes te blussen.
Je leest altijd in de bekende bladen dat je na je vakantie moet proberen het vakantiegevoel nog zo lang mogelijk vast te houden. Dat lijkt deze keer te gaan lukken !
Afgezien van een op hol geslagen airco waardoor iedereen in het treinstel waar ik zit al na een kwartier een ijspegel aan zijn neus heeft hangen, rijdt de intercity van Den Haag naar Breda probleemloos en op tijd, totdat we net voorbij Dordrecht zijn.
We rijden steeds langzamer en plotseling zie ik op het infoscherm dat we extra stops gaan maken op Lage Zwaluwe en Breda-Prinsenbeek. Geheel nog in vakantiestemming gun ik mijn medemens deze service van harte. Wat een flexibiliteit van onze vrienden van het spoor.
Met dit warme gevoel van binnen, maar intussen compleet bevroren aan de buitenkant stap ik in Breda uit de intercity die nu al 8 minuten vertraging heeft.
Op het perron aan de overkant staat geen trein. In de verte zie ik nog net de achterlichten van de stoptrein richting Tilburg…
Het vakantiegevoel zakt plots door mijn schoenzolen.
Op station Breda rondhangend bedenk ik in een halfuur wat de NS in 176 jaar tijd nog niet heeft kunnen bedenken:
Als je extra stops maakt met een intercity dan moet je dat OF op het hele traject blijven doen OF aansluitende stoptreinen vanaf het eerstvolgende intercitystation laten wachten. Als je dat niet doet dan bezorg je iedere overstapper minimaal een halfuur vertraging. De intercity loopt bovendien ook steeds meer vertraging op want die moet nu achter de stoptrein aansjokken.
Als er weer eens een goederentrein langspuft – waar zometeen mijn volgende stoptrein weer achteraan mag sjokken ! – krijg ik een visioen: ergens deze zomer vindt een grote ramp plaats met een chloortrein in het centrum van Tilburg! Duizenden mensen moeten geëvacueerd worden en de opruimwerkzaamheden nemen dagen in beslag.
Hoeveel miljard hadden we destijds ook alweer met z’n allen aan de Betuwelijn betaald ?
Ik pak mijn telefoon, open de agendafunctie en begin de dagen te tellen tot mijn volgende vakantie.