‘Ze’ dat zijn wij
Hoe belangrijk zijn je eigen problemen als er elders op de wereld mensen verdrinken omdat een enkele hufter ze gouden bergen beloofde in ruil voor hun spaargeld? Je heb geen recht van spreken meer als er honderden, misschien wel duizenden mensen de dood vinden onder het puin na een aardbeving. Futiliteiten zijn het als je weet dat er miljoenen mensen werden afgeslacht omdat ze bij een zogenaamd foute religie hoorden. Kleine meisjes worden ook nu nog mishandeld uit naam van hun religie maar op latere leeftijd worden ze vanwege diezelfde religie ontvoerd, vernederd, verkracht en zelfs vermoord. Waar haalt een geestelijke het recht vandaan een kind te misbruiken, psychisch te verminken en te bedreigen? En hoe komt de strijder in een ‘heilige oorlog’ erbij dat hij op grond van aannames mag handelen in de naam van iemand die hij nog nooit gezien heeft? Waarom laten we ons bang maken, verfoeien en brainwashen, als we op een helder moment de moed hebben om iets in twijfel te trekken? Waarom laten we ons terugslepen naar de kudde en doen we wat ze willen?
Waarom luisteren we niet als de geschiedenis ons iets wil leren? Kruistochten, Beeldenstorm, en recenter nog de industriële revolutie die in de eerste plaats de rijken rijker maakte. “Houd jij ze maar arm, dan houd ik ze braaf” is een uitspraak uit die tijd. En hij kwam uit de mond van een geestelijk leider! Iemand die zijn volgelingen hypnotiseerde met beloning als ze braaf waren en met hel en verdoemenis als ze niet gehoorzaamden aan de regels van een hogere macht.
Wie zijn die ‘ze’? Wie moet er arm en braaf gehouden worden? Wie moet er, desnoods aan zijn haren, teruggesleept worden bij welke kudde dan ook? Dat zijn wij zelf en we laten het al eeuwenlang gebeuren. Jij en ik, mensen met gezond verstand. Helaas hebben we er ook behoefte aan om aardig gevonden te worden en willen we ergens bijhoren. Dat maakt dat we niet altijd de juiste beslissing nemen. En daar zouden ‘ze’ eens iets aan moeten doen. Gewoon vandaag besluiten dat het genoeg is geweest, voor jezelf gaan denken en elk besluit funderen met gezond verstand. Niet om ergens bij te horen, of vanuit de angst dat je niet geaccepteerd zult worden, maar omdat je zeker weet dat je als oprecht mens deze keuze moest maken en geen andere. Dat zouden ‘ze’ moeten doen…….. jij en ik dus.