Van hobby naar beroep

Rosa Lee 26 mei 2015

Voor mijn opleiding Media, Informatie en Communicatie krijgt de klas de opdracht om een publicatie te regelen in een tijdschrift, krant of… You name it. Zo word je alvast voorbereid op later (nou ja dat later is sneller dan je denkt) als je in de ‘grotemensenwereld’ terecht komt.

Via Blendle kijk ik alvast wat er allemaal te koop is in de wereld. Van een Marie Claire tot een Vrij Nederland. Ondanks dat het slecht gaat in de tijdschriftenwereld, bestaan er nog veel. Voor welke zou ik later graag schrijven?

Al van jongs af aan schrijf ik met veel plezier. Zo schreef ik verhaaltjes over Sara, die allerlei avonturen beleefde. In deze serie was er ook de titel: “Sara verveelt zich.” Dat stelde niet veel voor, maar ik had er plezier in en dat was voor mij het enige wat telde. Daarna schreef ik artikelen, recensies en hield ik interviews. Vol trots kan ik nu zeggen dat ik al een aardig lijstje heb opgebouwd. “Je hebt al redelijk veel schrijfervaring”, kreeg ik dan ook te horen tijdens een sollicitatie voor een stageplek.

Ik verstuur tien mails. Een paar dagen later krijg ik antwoord. “We werken alleen met vaste freelancers”, staat er meerdere keren in de mails. Jammer, maar ook begrijpelijk. Gelukkig ziet een jongerentijdschrift het wel zitten als ik voor hen schrijf. Alleen moet ik nog een big idea hebben. Oef, dat is nog niet zo makkelijk. Na het blad grondig bestudeerd te hebben, stuur ik de redactie een lijstje met ideeën. Yes, raak.

Mijn moeder vraagt: “Krijg je er nou eindelijk eens voor betaalt?”. Eerder werkte ik namelijk voor nop. Mijn wenkbrauw begint te fronzen. Ik zag het vooral als een waardevolle ervaring. Leuk en aardig die hobby, maar later zal ik er mijn brood mee moeten verdienen. Maar wanneer kan ik er geld voor vragen?

Is het eigenlijk niet belachelijk dat steeds meer maar gratis wordt gedaan? Mensen spannen zich in om een creatie te leveren. Bloed, zweet en tranen. Dat mag beloond worden. Doordat wij, als student gratis artikelen leveren, verpesten we uiteindelijk ons eigen werkveld. Waarom betalen als, ze hetzelfde werk ook gratis kunnen krijgen?

Een tikkeltje nerveus vraag ik toch maar of ik er geld voor kan krijgen. Bang dat ik dat artikel nu ook wel kan shaken. Het wachten is op antwoord. *Vingers crossed*. Maar wie niet waagt, wie niet wint.