Time Will Tell

Daar lig je dan op het strand in Lloret de Mar. Buiten het hoogseizoen om dus je zou zeggen erg rustig, maar in mijn hoofd is er natuurlijk alles behalve rust. Nu overdrijf ik, natuurlijk wel rust, heerlijk ontspannen ben ik zelfs! Maar je kent het wel, je bent op vakantie en je hebt tijd om na te denken.

Als ik nu terug denk aan mijn gedachtegangen van toen straks vind ik ze ineens zo nutteloos, maar toch komen ze voorbij.

‘Hoe weet je of je echt gelukkig bent?’

‘Hoe weet je zeker dat alles in je leven op de juiste plek terecht zal komen, en hoe weet je of dat al gebeurd is ja of nee?’

Ik heb zelf bijvoorbeeld een lange tijd een droombeeld gehad van hoe mijn leven er later uit zou moeten zien (en ik denk/hoop) veel mensen met mij. Wat voor baan ik zou hebben, wat voor man, hoe mijn kindjes eruit zouden moeten zien. En eerlijk gezegd ziet niets van wat ik nu in mijn leven heb eruit zoals mijn leven er in mijn ogen over 10 jaar uit zou moeten zien.

Ik wilde eigenlijk mijn brood verdienen met alleen zingen (wat ik nog steeds graag zou willen maar wat niet erg realistisch is), en ik studeer Social Studies. Ik wilde eigenlijk per sé in mijn ogen (mooie) getinte en donkere kindjes, maar mijn vriend is zo licht als het maar zijn kan. En ga zo maar door.

Mijn droombeeld en realiteit liggen als je het zo bekijkt best ver van elkaar af, maar toch hoor je mij niet zeggen dat ik ongelukkig ben. In tegendeel zelfs!

Zo’n droombeeld, is dat er om na te streven en heel de boeg om te gooien of is dat er om te relativeren en gelukkig en dankbaar te zijn?!

Mezelf druk maken hierover zou ik zeker kunnen. Maar of dit nodig is geloof ik niet. Sommige dromen moet je inderdaad nastreven. Andere moet je je in verdiepen of het wel echt dromen zijn, of dat het gedachtegangen zijn waaraan je je leven test, spiegelt en misschien ook wel beoordeeld.

De studie die ik volg vindt ik persoonlijk geweldig, ik haal energie uit mijn cliënten (met een licht verstandelijke beperking of handicap). Zingen zal ik altijd blijven doen, en verdien hier voortaan ook een klein zakcentje mee. Mijn vriend is misschien dan wel niet de man waar ik donkere kindjes mee zou kunnen krijgen (of ik moet wonderbaarlijk wat meer pigment meegeven), maar hij is wel de leukste en liefste die er is.

Ja ,sommige dromen moet je zeker nastreven. Andere moet je even laten rusten of bekritiseren. Wat gebeurd dat gebeurd, en anders niet. Het is zoals het is en het is goed zo!

Time Will Tell!