Sportief in spandex

Een poosje terug zag ik op het journaal een item over wielrenners en hun gedrag op de weg dat door andere weggebruikers als zeer hinderlijk werd ervaren. Daarom was er besloten tot het inzetten van reclamespotjes bestemd voor die doelgroep. Op het scherm verscheen een tekenfilm van een peloton in felgele shirts en zwarte korte broek gestoken fietsers met bijpassende helm die bij het naderen van een tegenligger netjes achter elkaar gingen rijden. Er hoorde ook een tekst bij, maar die ben ik door de weeromstuit vergeten.

Op de dijk die ik beklim wanneer ik op mijn tweewieler naar het centrum ga kruist mijn weg geregeld die van de mannen in spandex. Komen ze me tegemoet, dan houd ik mijn handen stevig aan het stuur en mijn blik strak op het pad om zo recht mogelijk te blijven rijden terwijl ik hardnekkig niet aan de zeemleren inlegdoek probeer te denken.
Naderen ze achter mijn rug, aangekondigd door een soort aanzwellend gezoem, dan komt het zweet me op de rug te staan. Wanneer ze vlakbij zijn uit de leider van de groep namelijk vaak een oerkreet die duidelijk moet maken dat ik alert moet zijn wil ik niet met een duwtje in de rug in vliegende vaart van de dijk afgeholpen worden.

Zwoegend zoeven ze langs me heen, verder over de geasfalteerde dijken, de polder in. Of naar het café waar ze in zwermen neerstrijken om iets gezonds te drinken, zoals water. Zonder bubbels. Ik wed dat ze als ontbijt vezelrijke granen nuttigen en de velletjes wegspoelen met door biologische honing gezoete groene thee. En dat is wat steekt. Het hinderlijke is niet hun snelheid of het zonder scrupules opeisen van de weg, maar hun uitermate gezonde levensstijl en het staan voor hun recht om gezien te worden.

Ik fiets, zeker in het geval van tegenwind, niet voor mijn lol. Naar het café ga ik enkel en alleen voor fikse hoeveelheden droge witte wijn en ik houd immer en altijd teveel rekening met anderen.

Dus ruim baan voor de wielrenners; de glad geschoren mannen die de neus kunnen snuiten zonder zakdoek, de sportievelingen die er niet mee zitten dat alle vormen van het lichaam voor de gehele wereld zichtbaar zijn. Laat ze gaan met die banaan.