Ongewenste Intimiteiten

Desta 8 mei 2015

Elkaar aankijken als je niks van elkaar wil, dat is de regel. Een beleefd ‘goedemiddag’ als je de hond uit laat, een ‘prettige avond’ van het meisje bij de kassa. Komende uit een klein dorp verbaas ik me soms over de ‘cultuurverschillen’ die ik tegen kom als ik met mijn vriend door Tiel struin. Voor mij altijd een verassing, aangezien ik er vier jaar eerder klakkeloos vanuit ging dat elk dorp/kleine stad wel zo’n beetje hetzelfde in elkaar zat.

Ondertussen verhuisd naar Utrecht ben ik al wat ervaringen rijker en geloof ik daar niet langer in. Een andere stad vereist aanpassingsvermogen, je moet het rimte onder de knie krijgen. In Tiel slaag ik daar nog niet zo in, ik lijk soms bijna onaangepast. Dan kijk ik op naar mijn vriend en zie ik dat hij toch een wel erg verschrikte gezichtsuitdrukking draagt. Het simpelste – en geestigste, in mijn opinie – voorbeeld is van een paar dagen geleden. In een poging onszelf wat frisse lucht te gunnen voordat we gingen slapen liepen mijn vriend en ik een klein rondje.

Midden in een geanimeerd gesprek liepen we een ander stel tegemoet. Deze liepen stilzwijgend aan de andere kant van de brug. Ik probeerde er niet zo op te letten, maar ik geloof dat zij ons al geruime tijd aangluurden. We kwamen nog een paar stappen dichter bij het punt waarop het onbeleefd werd maar hun blikken weken niet van ons af. Zo kruisten we de breedgespierde man met zijn handen in het witte jack gestoken, en het tengere, fronsende vrouwtje wat daar achter aan hobbelde.

"goeieavon!" roep ik opgewekt naar de overkant van de straat. Dat was toch een stap te ver. Nu kijk niet alleen de vrouw, maar ook de man fronsend. Zeg gerust boos. En nog steeds naar ons. Ik pers er een beleefde glimlach uit.

Mijn vriend geeft een kneepje in mijn hand en trekt me opeens wat sneller voort. Ik krijg geen respons en na vijf stappen durf ik pas tegen mijn vriend te mompelen ‘nouja, dan niet.’
Overdreven? Ja natuurlijk! Maar ook iets waarvan mijn vriend later zei: “Dat doen we hier niet hoor, in Tiel!”.