Moederdag, Moeder…dag…

Ik voel een hand die zachtjes over mijn gezicht wrijft. ‘ Gefeliciteerd met Moederdag’, zegt de stem die aan de arm vast zit.

‘Koffie’? De Man – die al 26 jaar, voor de lekkerste koffie zorgt- roept de woorden die ik nodig heb. Wat dat betreft weet hij altijd op de juiste knoppen te drukken. ‘Ik ben een gelukkig mens, bedenk ik.

De zon schijnt naar binnen, op het gras speelt Poes met een speelmuis, ik hoor voetstappen de trap afkomen. Het Kind, mijn dochter die mij 21 jaar geleden Moeder maakte, maakt blijkbaar aanstalten zich te laten zien. Een wonder, mijn grote studente leeft in het weekend niet voor 14.00 uur.

Er volgen hartstochtelijke kussen, ik leg mijn hoofd in haar nek en ruik haar geur. ‘Zou die geur niet in een flesje kunnen’, denk ik.

Ik krijg een A-viertje gevouwen in een hart met woorden die me al snel laten huilen. ‘De liefste moeder’. Die strekking. Ze is trots op me, schrijft ze.

Trots!

Op de bank zuig ik haar geschreven woorden op. Net zoals ik de koffie door mijn slokdarm laat glijden. Het leven is mij goed gezind.

Dan ben ik 30 jaar terug in de tijd. Ik zie mijn ouders ruzie maken, ik zie hoe mijn vader mijn moeder van de trap afgooit. Ik zie hoe mijn moeder huilt Ik ben verloren. Iedereen huilt, behalve mijn vader. Ik voel de pijn nog in mijn buik om zoveel machteloosheid Ik pak mijn kleine broertjes op en vertrek naar een kamer waar ik de video van Kinderen voor Kinderen start.

‘Als ik de baas zou zijn van het journaal’, zingen hun keeltjes.

Het heden.

Moederdag.

Mooie woorden, knuffels, ontbijt op bed.

Mijn moeder krijgt haar kinderen niet op bezoek. Teveel pijn. Soms is er teveel gebeurd. Neemt niet weg dat deze dag me pijn doet. Voor haar om haar.

Ik wel en zij niet.

Zij alleen in haar te kleine en te vrolijk gemeubileerde flatje. Alleen. Altijd alleen. Ze weet niet hoeveel pijn mij dat doet. Ze wuift me weg. Ze wil me niet.

‘Mama ik ben zo trots op jou. Het is jou wel gelukt om de cirkel te doorbreken. Ik sta waar ik sta door jou. Door onze gesprekken aan de keukentafel, de briefjes die je voor me neerlegt precies wanneer ik ’t nodig heb. Dank mama, dat jij het wel kunt. Veel liefs, Dochter’.

Moederdag…