Mijn buren

Een gezamenlijke hobby is goed voor een relatie. Mijn vrouw Riek en ik besloten om de wonderlijke wereld van moeder natuur nader tot ons te brengen door de aanschaf van verrekijkers.
Een goede verrekijker is erg prijzig kwamen we bij een opticien achter. Gelukkig was de verkoper een fanatieke vogelaar die mede daardoor veel verstand van verrekijkers had en ons van professioneel advies kon dienen, Hij raadde ons aan om Zeiss Conquest 10X56 verrekijkers aan te schaffen, een vriendelijk geprijsde kijker van topkwaliteit die we ook in het schemer konden gebruiken. Dat vriendelijk geprijsd een relatief begrip is kwamen we als snel achter.
Met draagtas en een voorraad onderhoudsdoekjes kwam een verrekijker op € 1.289,– inclusief BTW. Wanneer we twee verrekijkers aanschaften kregen we 10% korting. Dat was wel even slikken en schrikken.
Het was mijn vrouw die de knoop doorhakte. ‘Het is een eenmalige uitgave waar we lang plezier van kunnen beleven schat. Ik zie het nu al voor me, wij tweeën die op een romantische nacht de schoonheid van het leven bekijken lijkt me geweldig om te doen!’
Dat gaf voor mij de doorslag, de koop werd gesloten.

Zo kwam het dat wij vanuit onze stikdonkere slaapkamer tussen de spleten van de gordijnen met onze verrekijkers naar buiten loerden. Mijn vrouw reageerde enthousiast. ‘Wauw’, riep ze, ‘ik heb perfect zicht, ik zie details die ik nooit eerder heb gezien! En jij, heb jij ook goed zicht?’
Ik kon dat beamen, we hadden geweldige verrekijkers gekocht. Gefascineerd bleven we meer dan een uur genieten van wat allemaal aan ons geestesoog voorbij zagen trekken.

Mijn vrouw slaakte een diepe zucht en liet haar verrekijker zakken. ‘Zo te zien is het hoogtepunt van de nacht gepasseerd, het had wat mij betreft best wat langer mogen duren, maar ja niets aan te doen. Het is tijd dat wij aan ons naar bed begeven schat. Ben je er klaar voor?’
Ik knikte. ‘Zeker lieverd!’

We borgen onze verrekijkers zorgvuldig op. In de tegenovergelegen flat ging het licht uit, de gordijnen werden gesloten. Riek knipte in onze slaapkamer alle verlichting aan. ‘Het is onze beurt schat, trek jij de gordijnen even open, dan geef ik Lodewijk en Jane het teken dat wij gaan beginnen?’
‘Ja, vanzelf!’ Ik trok de gordijnen wijd open.
‘Super! Wil je onder of boven?’ vroeg Riek.
‘Boven graag!’